Eu - Cristina Branco

Eu que mudei de casa

Eu que sarei a asa

Eu que fiz tudo p’ra esquecer

Mas eu já não sei viver

Eu que cortei cabelos

Eu que desfiz novelos

Eu que dei tudo p’ra avançar

Mas eu já não sei andar

Eu que senti, que vibrei quando vi

Que podia existir alguém assim

Eu que chorei, que sofri, que tentei

Amarrar-te ao que há de triste em mim

Eu que troquei de carro

Eu que limpei o sarro

Eu que tentei o corpo erguer

Mas já não consigo ser

Eu que esfreguei paredes

Eu que rasguei as redes

Que me prendiam ao teu chão

E eu nunca soube a razão

Eu que senti, que vibrei quando vi

Que podia existir alguém assim

Eu que chorei, que sofri, que tentei

Amarrar-te ao que há de triste em mim

Eu que vivi, que sonhei, presenti

A ternura de te ter até ao fim

Eu que chorei, que sofri, que tentei

Amarrar-te ao que há de triste em mim

Eu vou voltar a erguer-me

Eu vou dizer ao mar que eu

Sou mais forte do que ele

Sou mais forte do que ele

Ik ben verhuisd

Ik zal de vleugel genezen

Ik deed er alles aan om te vergeten

Maar ik weet niet meer hoe ik moet leven

ik knip haar

Ik maak garens los

Ik heb alles gegeven om vooruit te komen

Maar ik weet niet meer hoe ik moet lopen

Ik dat ik voelde, dat ik trilde toen ik zag

Dat er zo iemand zou kunnen zijn

Ik die huilde, die leed, die probeerde

Bind je aan wat verdrietig is in mij

Ik heb mijn auto veranderd

Ik heb de spot opgeruimd

Ik die probeerde het lichaam op te tillen

Maar ik kan niet meer zijn

Ik wreef over muren

Ik scheurde de netten

Dat bond me aan je vloer

En ik heb nooit de reden geweten

Ik dat ik voelde, dat ik trilde toen ik zag

Dat er zo iemand zou kunnen zijn

Ik die huilde, die leed, die probeerde

Bind je aan wat verdrietig is in mij

Ik die leefde, die droomde, presenteerde

De tederheid om je tot het einde te hebben

Ik die huilde, die leed, die probeerde

Bind je aan wat verdrietig is in mij

Ik zal weer opstaan

Ik zal de zee vertellen dat ik

Ik ben sterker dan hij

Ik ben sterker dan hij