Este Corpo - Cristina Branco

Não tenho luz na passada

A lua minguou p’ra mim

Diz-se nova mas vejo-a apagada

No escuro não há cores

Vai ser sempre assim

Sair de casa p’rá esplanada

Tanto sol só dá cegueira

Com o que vejo de vista cerrada

É queixume de bolso

Tristeza de algibeira

E agora vou calar este corpo

Já não peço o que falta

Por não ter o que falta

E agora vou calar este corpo

Já não peço o que falta

Por não ter o que falta

Sem ver água no horizonte

Penso em tudo até ser nada

Esqueço e já não sei se a fonte

Tem limos na parede

Por ter vida ou 'tar parada

E agora vou calar este corpo

Já não peço o que falta

Por não ter o que falta

E agora vou calar este corpo

Já não peço o que falta

Por não ter o que falta

E agora vou calar este corpo

Já não peço o que falta

Por não ter o que falta

E agora vou calar este corpo

Já não peço o que falta

Por não ter o que falta

E agora vou calar este corpo

Já não peço o que falta

Por não ter o que falta

E agora

E agora

Ik heb geen licht in het verleden

De maan is afgenomen voor mij

Er staat nieuw maar ik zie het gewist

In het donker zijn er geen kleuren

het zal altijd zo zijn

Het huis verlaten voor het terras

Zoveel zon maakt je alleen maar blind

Met wat ik zie vanuit een gesloten blik

Het is een zakklacht

Verdriet van zak

En nu ga ik dit lichaam het zwijgen opleggen

Ik vraag niet langer wat er ontbreekt

Voor het niet hebben van wat er ontbreekt

En nu ga ik dit lichaam het zwijgen opleggen

Ik vraag niet langer wat er ontbreekt

Voor het niet hebben van wat er ontbreekt

Zonder water te zien aan de horizon

Ik denk aan alles totdat het niets meer is

Ik ben het vergeten en ik weet niet of de bron

Er zit slijm op de muur

Voor het hebben van leven of om te worden gestopt

En nu ga ik dit lichaam het zwijgen opleggen

Ik vraag niet langer wat er ontbreekt

Voor het niet hebben van wat er ontbreekt

En nu ga ik dit lichaam het zwijgen opleggen

Ik vraag niet langer wat er ontbreekt

Voor het niet hebben van wat er ontbreekt

En nu ga ik dit lichaam het zwijgen opleggen

Ik vraag niet langer wat er ontbreekt

Voor het niet hebben van wat er ontbreekt

En nu ga ik dit lichaam het zwijgen opleggen

Ik vraag niet langer wat er ontbreekt

Voor het niet hebben van wat er ontbreekt

En nu ga ik dit lichaam het zwijgen opleggen

Ik vraag niet langer wat er ontbreekt

Voor het niet hebben van wat er ontbreekt

En nu

En nu