Boatos - Cristina Branco

Dizem por aí, desde o dia em que apareci

Que não há um lar seguro na cidade

Muito patoá se ouve no salão de chá

Sobre o que esta sabe a outro ouviu dizer

É o senhor doutor, é o juiz, é o prior

Que nao falta é suspeitos das andanças

Tudo o que é marido, pelos vistos eu persigo

Até me chamam menina das alianças

Mas são boatos, são só boatos

Ninguém sabe quem eu sou, o que eu faço, de onde vim

São boatos, são só boatos

Todos falam mas ninguém conhece os factos

Não passam de boatos

Dizem que conheço camas grandes, mansões

Apesar de ter um pobre apartamento

Na rua de S. Brás, vinte e sete, 5º trás

Onde o escândalo veio a acontecer

Homens bem casados diz que esbanjam ordenados

Em floristas, prendas, jóias e jantares

Agem sem alarde mesmo quando chegam tarde

Têm sempre um álibi para escapar

Mas são boatos, são só boatos

Ninguém sabe quem eu sou o que eu faço de onde vim

São boatos, são só boatos

Todos falam mas ninguém conhece os factos

Não passam de boatos

Na verdade o que é que importa

Se fico só quando chega o amanhecer

Resta-me um pouco que me bate à porta

E se alguém me perguntar

Ainda tenho de dizer

São boatos, são só boatos

Ninguém sabe quem eu sou o que eu faço de onde vim

São boatos, são só boatos

Todos falam mas ninguém conhece os factos

São boatos, são só boatos

Ninguém sabe quem eu sou o que eu faço de onde vim

São boatos, são só boatos

Teorias, fantasias, aparatos

Devaneios, mexericos, desacatos

Todos falam mas ninguém conhece os factos

Não passam de boatos

Ze zeggen rond, sinds de dag dat ik verscheen

Dat er geen veilig thuis is in de stad

Je hoort veel patoá in de theesalon

Over wat zij weet, heeft een ander gehoord

Het is de dokter, het is de rechter, het is de prior

Dat er geen gebrek is aan verdachten van de omzwervingen

Alles wat een echtgenoot is, vervolg ik blijkbaar

Ze noemen me zelfs ring girl

Maar het zijn geruchten, het zijn maar geruchten

Niemand weet wie ik ben, wat ik doe, waar ik vandaan kom

Het zijn geruchten, het zijn maar geruchten

Iedereen praat maar niemand kent de feiten

Het zijn maar geruchten

Ze zeggen dat ik grote bedden ken, herenhuizen

Ondanks een slecht appartement

Aan Rua de S. Brás, zevenentwintig, 5e terug

Waar het schandaal plaatsvond?

Goed getrouwde mannen zeggen dat ze loon verkwisten

Bij bloemisten, cadeaus, sieraden en diners

Ze gedragen zich stil, zelfs als ze laat aankomen

Altijd een alibi hebben om te ontsnappen

Maar het zijn geruchten, het zijn maar geruchten

Niemand weet wie ik ben, wat ik doe waar ik vandaan kom

Het zijn geruchten, het zijn maar geruchten

Iedereen praat maar niemand kent de feiten

Het zijn maar geruchten

Waar gaat het eigenlijk om?

Als ik alleen blijf als de dageraad komt

Ik heb nog een klein beetje over dat op mijn deur klopt

En als iemand het me vraagt

ik moet nog zeggen

Het zijn geruchten, het zijn maar geruchten

Niemand weet wie ik ben, wat ik doe waar ik vandaan kom

Het zijn geruchten, het zijn maar geruchten

Iedereen praat maar niemand kent de feiten

Het zijn geruchten, het zijn maar geruchten

Niemand weet wie ik ben, wat ik doe waar ik vandaan kom

Het zijn geruchten, het zijn maar geruchten

Theorieën, fantasieën, apparaten

Dagdromen, roddels, minachting

Iedereen praat maar niemand kent de feiten

Het zijn maar geruchten