A Meio Do Caminho - Cristina Branco

Paro a meio do caminho

Dou-me tempo p’ra parar

Esgoto as contas à metade

Que me há de justificar

Se é este o meio do caminho

Se terei de o completar

Vida tanto é outro tanto

Como o que acabei de andar

Faço-me ver não sou eu quem decide

Nem dimensão nem duração ao chão que crio

Paro, penso, escavo fundo

Ganho medo

Espero tudo

E fico a meio do caminho

Incapaz de avaliar

Aquilo que de uma metade

Na outra poderei salvar

Se do caminho não domino

A pressa do tempo em passar

E é passado que me ensino

Quando aprendo a decifrar

Perco-me a ser, desconstruo

E revi-o passo por passo

O que invocarei em meu auxilio

Do que acabei de andar

No outro tanto a resolver

Passo, penso, escavo fundo

Espero o medo

E ganho tudo

ik stop halverwege

Geef me tijd om te stoppen

Ik laat mijn rekeningen in tweeën lopen

Wat moet ik rechtvaardigen?

Als dit het midden van de weg is

Als ik het moet voltooien

Het leven is zoveel is zo veel

Zoals wat ik net heb gelopen

Ik laat mezelf zien dat ik niet degene ben die beslist

Noch dimensie noch duur voor de verdieping die ik maak

Ik stop, denk, graaf diep

angst krijgen

ik hoop alles

ik ben op de helft

Kan niet beoordelen

Dat wat van een half

In de andere zal ik kunnen redden

Als ik het pad niet onder de knie heb

De haast van de tijd gaat voorbij

En het is het verleden dat ik leer

Als ik leer te ontcijferen

Ik verlies mezelf om te zijn, ik deconstrueer

En ik heb het stap voor stap bekeken

Wat zal ik aanroepen in mijn hulp?

Waar ik net van wegliep

Aan de andere kant, beide om op te lossen

Stap, denk, graaf diep

Ik wacht op de angst

ik win alles