The Echoes of Thought - Crimson Moonlight

Feel the wish of the thought to break through,

break through every hindrance,

like the soul longs to live for ever.

The walking continues now slowly now fast

It has always been bordered by feelings,

hindrances and the plague of doubt.

But what in this is recollection?

What does this mean?

The echoes of thoughts are heard in the emptiness

that used to be so full of chaos.

The thought wants to break through

to set out and explore every part

of the big and different existence

that was once so full of meaning,

but is now sheer emptiness.

Is this the goal of the walk?

Is it to this void the thought will break.

Perhaps.

What is yet space, unexplored,

comes to view and we catch a hint of what is further away in the remote distance.

But it disappears as quickly as it appeared

and what is our daily business

is chained and locked to the moment

for the time being

But what in this is recollection?

Have we been here before?

We are still fed with the already known,

The spoils of everyday life.

The power is in their hands

I don’t want to go on like this,

But where am I?

Like a small carriage, drawn by a thousand horses

I am being dragged along,

though with just one word

I could stop it all.

But can’t get myself to bother,

although my hottest wish is to turn around

And go back…

This is a total change.

The surprise is part of the movement,

my subconscious is searching and transforming

and all of a sudden…

But again it is disappearing

and the walking continues as before

sometimes slowly, sometimes fast.

The question remains:

Is this what I am looking for:

the silence, the echo and the thin, little ray of light

coming from a distant land far away?

Voel de wens van de gedachte om door te breken,

doorbreek elke hindernis,

zoals de ziel ernaar verlangt om voor altijd te leven.

Het lopen gaat nu langzaam nu snel verder

Het is altijd begrensd door gevoelens,

hindernissen en de plaag van twijfel.

Maar wat is dit in herinnering?

Wat betekent dit?

De echo's van gedachten worden gehoord in de leegte

dat vroeger zo vol chaos was.

De gedachte wil doorbreken

om elk deel te verkennen en te verkennen

van het grote en andere bestaan

dat was ooit zo vol van betekenis,

maar is nu pure leegte.

Is dit het doel van de wandeling?

Is het aan deze leegte de gedachte zal breken.

Misschien.

Wat is nog ruimte, onontgonnen,

komt om te bekijken en we vangen een hint van wat verder weg is in de afgelegen afstand.

Maar het verdwijnt net zo snel als het leek

en wat zijn onze dagelijkse bezigheden?

is geketend en vergrendeld aan het moment

voorlopig

Maar wat is dit in herinnering?

Zijn we hier eerder geweest?

We worden nog steeds gevoed met het al bekende,

De buit van het dagelijks leven.

De macht ligt in hun handen

Ik wil niet zo doorgaan,

Maar waar ben ik?

Als een kleine koets, getrokken door duizend paarden

Ik word meegesleurd,

hoewel met slechts één woord

Ik zou het allemaal kunnen stoppen.

Maar kan mezelf er niet toe brengen de moeite te nemen,

hoewel mijn grootste wens is om me om te draaien

En ga terug...

Dit is een totale verandering.

De verrassing maakt deel uit van de beweging,

mijn onderbewustzijn is aan het zoeken en transformeren

en ineens...

Maar nogmaals, het is aan het verdwijnen

en het lopen gaat door zoals voorheen

soms langzaam, soms snel.

De vraag blijft:

Is dit wat ik zoek:

de stilte, de echo en het dunne, kleine straaltje licht

komt u uit een ver land hier ver vandaan?