Questa Piccola Magia - Carmen Consoli

Amo la pioggia d’estate

L’aria di quiete e di libertà

Tu che sorridi e non parli

Batti a tempo le mani

Amo l’odore dell’acqua

Su questa terra affamata

Tu che mi afferri le mani

Muovi già i primi passi

Questa piccola magia

Non è un sogno non è una spietata chimera

E quasi comincio a credere

Che la felicità abbraccerà questa vita

Amo la pioggia d’estate

Questa campagna che ascolta

Le voci di vecchi fantasmi

La montagna e i suoi lamenti

Amo l’odore dell’acqua

Su questa terra affamata

Tu che sorridi e non parli

E con gli occhi mi abbracci

Questa piccola magia

Non è un sogno non è una spietata chimera

E quasi comincio a credere

Che la felicità abbraccerà questa vita

E quasi comincio a credere

Che la felicità abbraccerà questa vita

Questa piccola magia

Ik hou van de zomerregen

De sfeer van rust en vrijheid

Jij die lacht en niet spreekt

Klap op tijd in je handen

Ik hou van de geur van water

Op deze hongerige aarde

Jij die mijn handen grijpt

Je zet al je eerste stappen

Deze kleine magie

Het is geen droom, het is geen meedogenloze hersenschim

En ik begin het bijna te geloven

Dat geluk dit leven zal omarmen

Ik hou van de zomerregen

Deze campagne die luistert

De stemmen van oude geesten

De berg en zijn klaagzangen

Ik hou van de geur van water

Op deze hongerige aarde

Jij die lacht en niet spreekt

En met je ogen omhels je me

Deze kleine magie

Het is geen droom, het is geen meedogenloze hersenschim

En ik begin het bijna te geloven

Dat geluk dit leven zal omarmen

En ik begin het bijna te geloven

Dat geluk dit leven zal omarmen

Deze kleine magie