Ennesima Eclisse - Carmen Consoli

In effeti sembra notte fonda

l’ennesima eclisse tra un dolore e un altro

qua giu’all’inferno s’invecchia l’aria e’piu’accesa

qua giu’all’inferno si cambia piu’spesso rotta

nessuna beata certezza ne’l’ombra

di commovente pieta'…

non pensare che sia distante non pensare

non pensare che sia distante non pensare

non pensare che sia distante

da qui vedo la tua casa

In effetti tra un girone e un altro

cercavo i tuoi occhi blu di metilene

qua giu’all’inferno perpetua

croce e delizia

qua giu’all’inferno si sconta

l’aspra e inflessibile sentenza

tra gli inferi il dubbio serpeggia

nessuna beata certezza ne’l’ombra

di commevente pieta'…

non pensare che sia distante non pensare

non pensare che sia distante non pensare

non pensare che sia distante

da qui vedo la tua casa

Het voelt zelfs als midden in de nacht

weer een eclips tussen de ene pijn en de andere

hier in de hel wordt de lucht ouder en helderder

hier in de hel veranderen we vaker van koers

geen zalige zekerheid in de schaduw

van ontroerend medelijden...

denk niet dat het ver is denk niet

denk niet dat het ver is denk niet

denk niet dat het ver is

vanaf hier zie ik je huis

In feite, tussen de ene groep en de andere

Ik was op zoek naar je methyleenblauwe ogen

hier beneden in de eeuwige hel

kruis en geniet

hier in de hel is afgeprijsd

de harde en onbuigzame zin

twijfel kronkelt door de onderwereld

geen zalige zekerheid in de schaduw

van medelijdend medelijden...

denk niet dat het ver is denk niet

denk niet dat het ver is denk niet

denk niet dat het ver is

vanaf hier zie ik je huis