Il Conforto - Tiziano Ferro, Carmen Consoli

Se questa città non dorme

Allora siamo in due

Per non farti scappare

Chiusi la porta e consegnai la chiave a te

Adesso sono certa della differenza tra

Prossimità e vicinanza

(Eh, è il modo in cui ti muovi

In una tenda in questo mio deserto)

(Sarà che piove da luglio

Il mondo che esplode in pianto)

Sarà che non esci da mesi

Sei stanco e hai finito i sorrisi soltanto

(Per pesare il cuore con entrambe le mani

Ci vuole coraggio

E occhi bendati, su un cielo girato di spalle

La pazienza casa nostra

Il contatto, il tuo conforto

Ha a che fare con me

È qualcosa che ha a che fare con me)

Se questa città confonde

Allora siete in due

Per non farmi scappare

Chiuse gli occhi e consegnò la chiave a te

(Adesso sono certo

Della differenza tra distanza e lontananza)

(Sarà che piove da luglio

Il mondo che esplode in pianto

Sarà che non esci da mesi

Sei stanco e hai finito i sorrisi soltanto)

Per pesare il cuore con entrambe le mani

Ci vuole coraggio

(E occhi bendati, su un cielo girato di spalle

La pazienza casa nostra

Il coraggio, il tuo conforto

Ha a che fare con me

È qualcosa che ha a che fare con me)

(Sarà la pioggia d’estate

O Dio che ci guarda dall’alto

Sarà che non esci da mesi sei stanco

Hai finito e respiri soltanto)

Per pesare il cuore con entrambe le mani mi ci vuole un miraggio

Quel conforto che

(Ha che fare con te

Quel conforto che ha che fare con te

Per pesare il cuore con entrambe le mani ci vuole coraggio)

E tanto, tanto (troppo, troppo, troppo

Troppo amore)

Als deze stad niet slaapt

Dus we zijn in twee

Om je niet te laten ontsnappen

Ik deed de deur dicht en gaf de sleutel aan jou

Nu ben ik zeker van het verschil tussen

Nabijheid en nabijheid

(Eh, dat is de manier waarop je beweegt)

In een tent in deze woestijn van mij)

(Misschien regent het al sinds juli

De wereld die in tranen uitbarst)

Misschien ben je al maanden niet buiten geweest

Je bent moe en je hebt alleen geen glimlach meer

(Om het hart met beide handen te wegen

Er is moed voor nodig

En geblinddoekt, op een hemel die van achteren is gekeerd

Geduld ons huis

Het contact, uw comfort

Het heeft met mij te maken

Het is iets dat met mij te maken heeft)

Als deze stad verwart

Dan ben je met z'n tweeën

Om me niet te laten ontsnappen

Hij sloot zijn ogen en gaf de sleutel aan jou

(Nu weet ik het zeker

Van het verschil tussen afstand en afgelegen)

(Misschien regent het al sinds juli

De wereld die in tranen uitbarst

Misschien ben je al maanden niet buiten geweest

Je bent moe en je bent alleen klaar met glimlachen)

Om het hart met beide handen te wegen

Er is moed voor nodig

(En geblinddoekt, op een van achteren gedraaide hemel)

Geduld ons huis

Moed, uw comfort

Het heeft met mij te maken

Het is iets dat met mij te maken heeft)

(Het zal de zomerregen zijn)

O God die van boven naar ons kijkt

Misschien ben je al maanden niet buiten geweest, ben je moe

Je bent klaar en adem gewoon)

Het kost me een luchtspiegeling om het hart met beide handen te wegen

dat troost dat

(Het heeft met jou te maken)

Dat comfort dat met jou te maken heeft

Het vergt moed om het hart met beide handen te wegen)

En veel, veel (te veel, te veel, te veel)

Te veel liefde)