Piccolo Cesare - Carmen Consoli

La chiamano coscienza popolare

ed una febbre insolita

offende la ragione ed alimenta ideali di uguaglianza

Non lascerІ che questa orrenda epidemia contagi gli animi

diffonderІ il terrore tra il mio popolo

e brandirІ il mio scettro contro ogni ritrosia

La notte guarda e non consiglia

trascina sgomento ed ingombranti ore

un buio cieco come rabbia come agonia

Sua maest cerca quiete tra i guanciali di seta

cerca il sonno dei giusti tra marmi preziosi e soffitti affrescati

cerca unЂ™oasi di pace per lЂ™anima.

Non lascerІ a questa indomita plebaglia via di scampo

il cane che ha gi morso il padrone

di certo un giorno o lЂ™altro prover a rifarlo

La notte un precipitare senza appiglio

lЂ™attrito stridente di incubi e rimorsi

un vuoto dЂ™aria e di speranza, di lucidit

Sua maest cerca quiete tra i guanciali di seta

cerca il sonno dei giusti tra marmi preziosi e soffitti affrescati

cerca unЂ™oasi di pace per lЂ™anima cos¬ distante da dimenticare

la maniera brutale con cui ha preteso devota obbedienza

Sua maest cerca quiete tra i guanciali di seta

ma il riposo dei giusti dominio di un regno chiamato coscienza

scender a compromessi con il buon Dio

ricoprirai altari di diamanti

otterr lЂ™indulgenza e la facolt di ribaltare il senso dei comandamenti

(Grazie a pasqualo per questo testo)

Ze noemen het populair bewustzijn

en een ongewone koorts

het beledigt de rede en voedt idealen van gelijkheid

Ik laat deze verschrikkelijke epidemie geen mensen besmetten

Ik zal terreur verspreiden onder mijn volk

en ik zal mijn scepter zwaaien tegen alle tegenzin

De nacht ziet eruit en adviseert niet

sleept ontzetting en omslachtige uren mee

een duisternis zo blind als woede als doodsangst

Zijne Majesteit zoekt vrede tussen de zijden kussens

het zoekt de slaap van de rechtvaardigen tussen kostbaar marmer en beschilderde plafonds

zoek een oase van rust voor de ziel.

Ik zal deze ontembare menigte geen uitweg geven

de hond die zijn baasje al heeft gebeten

Ik zal het zeker ooit nog eens proberen

De nacht een val zonder grip

de krijsende wrijving van nachtmerries en wroeging

een vacuüm van lucht en hoop, van helderheid

Zijne Majesteit zoekt vrede tussen de zijden kussens

het zoekt de slaap van de rechtvaardigen tussen kostbaar marmer en beschilderde plafonds

hij zoekt een oase van rust voor de ziel zo ver weg dat ze vergeten is

de brute manier waarop hij vrome gehoorzaamheid eiste?

Zijne Majesteit zoekt vrede tussen de zijden kussens

maar de rest van de rechtvaardige heerschappij van een koninkrijk genaamd bewustzijn

compromis met de goede Heer

je zult altaren met diamanten bedekken

hij zal aflaat verkrijgen en het vermogen om de zin van de geboden omver te werpen

(Met dank aan pasqualo voor deze tekst)