Oceani Deserti - Carmen Consoli

Quale puerile fragilità

La convinzione di averti

Accarezzare una rosa recisa

Con crudeltà

Sguardi lontano si perdono già

Siamo oceani deserti

Per quanto ci provi non riesco a capire

Come sei cosa vuoi

Mani distratte

La sensualità

Tra noi è un’accozzaglia di gesti

Messo alle strette, lo ammetti, sei stanco di me

E mi domandi il sapore che ha

Quell’euforia degli inizi

Malgrado i miei sforzi non riesco a capire come sei

Cosa vuoi

Che non ti importa soltanto di noi

Ma di un passato che non passa mai

Voglio capire chi sei

Che vuoi che vuoi da me.

Se

Ami il sottile ricordo di chi

A far soffrire è più abile

Mio folle amore questo è troppo per me

Come un pioniere che cerca chissà

Quali frontiere dell’infedeltà

Non hai l’urgenza normale di stare con me

Solo con me

Puoi anche amare così se ti va

Tu cosa scegli che io ho scelto già

Ma forse anche tu non riesci a capire

Come sei cosa vuoi

Che non ti importa soltanto di noi

Ma di un passato che non passa mai

Voglio capire chi sei

Che vuoi che vuoi da me.

Se

Ami il sottile ricordo di chi a far soffrire è più abile

Mio torbido amore sono pazza di te

Quando parli nei tuoi silenzi

Poi mi baci e tutto è sopportabile

Che non ti importa soltanto di noi

Ma di un passato che non passa mai

Voglio capire chi sei

Che vuoi che vuoi da me.

Se

Ami il sottile ricordo di chi

A far soffrire è più abile

Addio amore abbi cura di te

Wat een kinderachtige kwetsbaarheid

Het geloof dat ik jou heb

Een snijroos strelen

met wreedheid

Verre blikken zijn al verloren

Wij zijn woestijn oceanen

Probeer zo hard ik kan het niet begrijpen

Hoe gaat het met je wat je wilt?

afgeleide handen

Sensualiteit

Tussen ons is het een wirwar van gebaren

In het nauw gedreven, je geeft toe, je bent me zat

En je vraagt ​​me hoe het smaakt

Die euforie van het begin

Ondanks mijn beste inspanningen, kan ik niet begrijpen hoe je bent

Wat wil je

Dat je niet alleen om ons geeft

Maar van een verleden dat nooit voorbij gaat

Ik wil begrijpen wie je bent

Wat wil je van me.

Zelf

Ik hou van de subtiele herinnering aan wie

Hij is beter in staat om mensen te laten lijden

Mijn gekke liefde, dit is te veel voor mij

Als een pionier op zoek naar wie weet

Welke grenzen van ontrouw?

Je hebt niet de normale drang om bij me te zijn

Alleen met mij

Je kunt ook zo liefhebben als je wilt

Wat kies jij dat ik al heb gekozen

Maar misschien begrijp jij het ook niet

Hoe gaat het met je wat je wilt?

Dat je niet alleen om ons geeft

Maar van een verleden dat nooit voorbij gaat

Ik wil begrijpen wie je bent

Wat wil je van me.

Zelf

Je houdt van de subtiele herinnering aan degenen die meer in staat zijn om mensen te laten lijden

Mijn verontruste liefde, ik ben gek op je

Wanneer je spreekt in je stiltes

Dan kus je me en is alles draaglijk

Dat je niet alleen om ons geeft

Maar van een verleden dat nooit voorbij gaat

Ik wil begrijpen wie je bent

Wat wil je van me.

Zelf

Ik hou van de subtiele herinnering aan wie

Hij is beter in staat om mensen te laten lijden

Dag liefs pas goed op jezelf