Moderato In Re Minore - Carmen Consoli

Vigilia di Natale,

un giorno come gli altri,

una tazza di latte caldo e

nessun regalo da scartare.

Auguri professore e

Felice anno nuovo,

dЂ™un tratto un indecifrabile

imbarazzo colmava i suoi occhi.

Vigilia di Natale

e i cori polifonici

trainati dal vento,

sii laudato o mio signore.

Gli addobbi per le strade,

i presepi viventi,

dЂ™un tratto un senso di sconforto

misto a frustrazione, colmava i suoi occhi.

Ed avrebbe voluto

trovare al suo fianco

una compagna premurosa

e amabile.

Ed avrebbe voluto

sentire il calore

di un altro corpo sotto

le coperte.

Vigilia di Natale,

un albero spoglio,

uno sguardo fugace a

vecchi testi di filosofia.

Auguri professore e

felice anno nuovo

dЂ™un tratto uno spietato senso

dЂ™insoddisfazione colmava i suoi occhi.

Ed avrebbe voluto

trovare al suo fianco

una compagna premurosa

e amabile.

Ed avrebbe voluto

sentire il calore

di un altro corpo sotto

le coperte.

Ђ¦

Kerstavond,

een dag als alle andere,

een kop warme melk e

geen cadeaus om uit te pakken.

Groetjes professor e

Gelukkig nieuwjaar,

plotseling een niet te ontcijferen

verlegenheid vulde zijn ogen.

Kerstavond

en polyfone koren

gedreven door de wind,

zij geprezen mijn heer.

De versieringen op straat,

de levende kerststallen,

ineens een gevoel van onbehagen

gemengd met frustratie vulde het zijn ogen.

En hij had gewild

aan zijn zijde vinden

een zorgzame metgezel

en lief.

En hij had gewild

voel de hitte

van een ander lichaam hieronder

de dekens.

Kerstavond,

een kale boom,

een vluchtige blik op

oude filosofieteksten.

Groetjes professor e

gelukkig nieuwjaar

plotseling een meedogenloos gevoel

ontevredenheid vulde zijn ogen.

En hij had gewild

aan zijn zijde vinden

een zorgzame metgezel

en lief.

En hij had gewild

voel de hitte

van een ander lichaam hieronder

de dekens.