Plus jamais - Carla

Le ciel était bleu foncé

Et le temps s’est arrêté

Ma gorge s’est mise à brûler

Dans la rue, sur le pavait

Mes épaules ont frissonné

Comme-ci je sortais du bain

Je n’ai pas pu te parler

Te demander mon chemin

Anesthésie absolue

De ma langue et de ma vue

Impossible de bouger

Les étoiles ont explosé

Plus jamais, plus jamais

Je n’veux baisser les paupières

Plus jamais, plus jamais

Je n’veux revenir en arrière

Plus jamais, plus jamais

Je n’veux baisser les paupières

Si jamais, si jamais

Reste avec moi sur terre

J’ai cligné des yeux mille fois

Pour chasser la crise d’angoisse

Qui menaçait chaque fois

Quand ton sourire faisait face

J’avoue avoir manqué d’air

Quand ta voix a dit mon nom

Mon cœur en bombe nucléaire

Et des fleurs à l’horizon

Anesthésie absolue

De ma langue et de ma vue

Impossible de bouger

Les étoiles ont explosé

Plus jamais, plus jamais

Je n’veux baisser les paupières

Plus jamais, plus jamais

Je n’veux revenir en arrière

Plus jamais, plus jamais

Je n’veux baisser les paupières

Si jamais, si jamais

Reste avec moi sur terre

Plus jamais, plus jamais

Baisser les paupières

Si jamais, si jamais

Je n’veux revenir en arrière

Plus jamais, plus jamais

Je n’veux baisser les paupières

Plus jamais, plus jamais

Je n’veux revenir en arrière

Plus jamais, plus jamais

Je n’veux baisser les paupières

Si jamais, si jamais

Reste avec moi sur terre

De lucht was donkerblauw

En de tijd stond stil

Mijn keel begon te branden

Op straat, op de stoep

Mijn schouders trilden

Alsof ik uit het bad kwam

Ik kon niet met je praten

vraag je op mijn manier

Absolute anesthesie

Van mijn tong en zicht

Niet kunnen bewegen

De sterren explodeerden

Nooit meer, nooit meer

Ik wil mijn oogleden niet laten zakken

Nooit meer, nooit meer

Ik wil niet terug

Nooit meer, nooit meer

Ik wil mijn oogleden niet laten zakken

Als ooit, als ooit

blijf bij mij op aarde

Ik knipperde duizend keer

Om de angstaanval te verdrijven

Wie dreigde er elke keer?

Wanneer uw glimlach werd geconfronteerd

Ik geef toe dat ik geen lucht meer had

Toen je stem mijn naam zei

Mijn hart in atoombom

En bloemen aan de horizon

Absolute anesthesie

Van mijn tong en zicht

Niet kunnen bewegen

De sterren explodeerden

Nooit meer, nooit meer

Ik wil mijn oogleden niet laten zakken

Nooit meer, nooit meer

Ik wil niet terug

Nooit meer, nooit meer

Ik wil mijn oogleden niet laten zakken

Als ooit, als ooit

blijf bij mij op aarde

Nooit meer, nooit meer

Laat de oogleden zakken

Als ooit, als ooit

Ik wil niet terug

Nooit meer, nooit meer

Ik wil mijn oogleden niet laten zakken

Nooit meer, nooit meer

Ik wil niet terug

Nooit meer, nooit meer

Ik wil mijn oogleden niet laten zakken

Als ooit, als ooit

blijf bij mij op aarde