Stylo vert - Calogero

Stylo rouge ou stylo vert

Il prenait un air sévère

Faisant mine de corriger leurs devoirs

Sur la petite table en fer

Bâtiment B, rue Voltaire

Il surveillait tous les soirs

Eux, ils admiraient leur père

Ils voulaient tant qu’il soit fier

Ils l'écoutaient sagement sans savoir

Que leur cours élémentaire

N'était pour lui qu’un mystère

Qu’un brouillard de lettres noires

On pouvait lire dans ses yeux

Un mélange curieux

De firté et d’envie

Lui qui n savait lire que

Tout l’amour dans les yeux

De ses enfants chéris

On pouvait lire dans ses yeux

Un mélange furieux

De fierté et d’envie

L’espoir d’une vie en mieux

Pas pour lui mais pour eux

Un peu de honte aussi

Là, devant les livres ouverts

Et leurs drôles de caractères

Il leur en improvisait, des histoires

Des princesses imaginaires

Des dragons et des sorcières

Qu’il sortait de sa mémoire

La nuit, dans les dictionnaires

Sur la petite table en fer

En secret, il recopiait leurs devoirs

Égaré dans la grammaire

Passé simple et Jacques Prévert

Puis il partait par le car

On pouvait lire dans ses yeux

Un mélange curieux

De fierté et d’envie

Lui qui ne savait lire que

Tout l’amour dans les yeux

De ses enfants chéris

On pouvait lire dans ses yeux

Un mélange furieux

De fierté et d’envie

L’espoir d’une vie en mieux

Pas pour lui mais pour eux

Un peu de honte aussi

Bâtiment B, rue Voltaire

Sur la petite table en fer

Il a trouvé bien des années plus tard

Caché dans un dictionnaire

«Papa, tu peux être fier»

Écrit au stylo vert

Rode pen of groene pen

Hij zag er streng uit

Doen alsof ze hun huiswerk corrigeren

Op de kleine ijzeren tafel

Gebouw B, rue Voltaire

Hij keek elke avond

Ze bewonderden hun vader

Ze wilden hem zo trots

Ze luisterden wijs naar hem zonder het te weten

Dan hun basiscursus

Was gewoon een mysterie voor hem

Dan een mist van zwarte letters

Je kon in zijn ogen lezen

Een merkwaardige mix

Van trots en afgunst

Hij die alleen kon lezen

Alle liefde in de ogen

Van zijn lieve kinderen

Je kon in zijn ogen lezen

Een furieuze mix

Van trots en afgunst

Hoop op een beter leven

Niet voor hem maar voor hen

Ook een beetje jammer

Daar, voor de open boeken

En hun grappige karakters

Hij improviseerde verhalen voor hen

denkbeeldige prinsessen

Van Draken en Heksen

Dat het uit zijn geheugen kwam

Nacht in woordenboeken

Op de kleine ijzeren tafel

In het geheim kopieerde hij hun huiswerk

Verloren in grammatica

Onverleden en Jacques Prévert

Daarna vertrok hij met de bus

Je kon in zijn ogen lezen

Een merkwaardige mix

Van trots en afgunst

Hij die alleen kon lezen

Alle liefde in de ogen

Van zijn lieve kinderen

Je kon in zijn ogen lezen

Een furieuze mix

Van trots en afgunst

Hoop op een beter leven

Niet voor hem maar voor hen

Ook een beetje jammer

Gebouw B, rue Voltaire

Op de kleine ijzeren tafel

Hij vond vele jaren later

Verborgen in een woordenboek

"Pap, je mag trots zijn"

Geschreven in groene pen