Le portrait - Calogero

Il mélange au fond de sa tasse

Du miel

Il regarde par le vasistas

Le ciel

A chaque fois que passe un avion

Il se dit que c’est peut-être elle

Qui passe au-dessus de sa maison

On lui a dit qu’elle était au ciel

Il rêve couché sur un parquet

Dans les bras de sa mère

Dessinée à la craie

Tous les soirs en secret

Ce dessin, il le fait

Trait pour trait

À partir d’un portrait

Perdu au fond de sa classe

Il s’emmêle

Il se débat avec le coriace

Pluriel

Puis il explique à sa maitresse

Pourquoi «parent» ne prend pas d'"s"

Des câlins il en voudrait tellement

Ne serait-ce qu’un par an

Trait pour trait

À partir d’un portrait

Hij mixt op de bodem van zijn kopje

van honing

Hij kijkt door het dakraam

De lucht

Elke keer als er een vliegtuig passeert

Hij denkt dat zij het misschien is

Wie passeert zijn huis?

Ze kreeg te horen dat ze in de hemel was

Hij droomt liggend op een houten vloer

In de armen van zijn moeder

Getekend met krijt

Elke nacht in het geheim

Deze tekening doet hij

Functie voor functie

Van een portret

Verdwaald achter in zijn klas

Hij raakt verstrikt

Hij worstelt met de stoere

Meervoud

Dan legt hij het uit aan zijn minnares

Waarom "ouder" geen "s" neemt

Knuffels die hij zo graag zou willen

Slechts één keer per jaar

Functie voor functie

Van een portret