Passage des cyclones - Calogero

Je t’oublie mon amour

Je voulais te le dire

J’ai, je crois, fait le tour

Du supplice des souvenirs

Et ma douleur aphone

Ne peut plus me promettre

Une vie contre la fenêtre

Une vie contre la fenêtre

A voir passer les cyclones

A voir passer les cyclones

Les cyclones…

J’ai oublié ta voix

Tes baisers de velours

Et le son de tes pas

Et ton parfum trop lourd

Je n’ai plus l’amour

Qui te demandait l’aumône

Tout ça c’est évanoui

Tout ça c’est évanoui

Au passage des cyclones

Au passage des cyclones

On les voyait de loin

Un par un alignés

Échappé de tes mains

Ciel et terre inversé

L’un faisait tout voler

En éclat que déjà

Le suivant arrivait

Pour parfaire les dégâts

Mais je m’en suis remis

Mon amour, des cyclones

Et le ciel et la terre

Sont à nouveau en ordre

Comme un roi rêve la nuit

De perdre sa couronne

Tu craignais trop l’amour

Pour ne pas le vouer

Au passage des cyclones

Au passage des cyclones

Des cyclones

Ik vergeet je mijn liefde

Ik wilde je vertellen

Ik ben, geloof ik, in de buurt geweest

Van de kwelling van herinneringen

En mijn stemloze pijn

Kan me niet meer beloven

Een leven tegen het raam

Een leven tegen het raam

Om de cyclonen voorbij te zien gaan

Om de cyclonen voorbij te zien gaan

De cyclonen…

Ik ben je stem vergeten

Jouw fluwelen kussen

En het geluid van je voetstappen

En je parfum te zwaar

Ik heb geen liefde meer

Wie heeft je om een ​​aalmoes gevraagd

Dat is allemaal weg

Dat is allemaal weg

In de passage van cyclonen

In de passage van cyclonen

We zagen ze al van verre

Een voor een opgesteld

Ontsnapt uit je handen

Hemel en aarde omgekeerd

Eén deed alles vliegen

In burst dan al

Het volgende kwam eraan

Om de schade te perfectioneren

Maar ik ben er overheen

Mijn liefste, cyclonen

En hemel en aarde

Zijn weer in orde

Zoals een koning 's nachts droomt

Om zijn kroon te verliezen

Je was te bang voor liefde

Om het niet op te dragen

In de passage van cyclonen

In de passage van cyclonen

cyclonen