Pas un jour ne passe - Calogero

Au point de la chute

Où je reviens sans cesse

Retrouver ta peau

Le parfum qu’elle me laisse

Comme si tout était écrit

Je relis…

Un chapitre du passé que je déteste

Mais ce souvenir

C’est tout ce qu’il me reste

Tout autour c’est de l’ennui

Que je vis

Pas un jour ne passe

J’ai perdu ta trace

Il faut que je reviennes

Sur nos pas

Rejoins-moi

A la même place

Il faut que tu reviennes

Sur nos pas

Coment oublier

Tous ces mots qui blessent

Et si la mémoire

Est la pire des traîtresses

C’est elle que j’ai choisie

Pour amie

Au point où j’en suis

Il vaut mieux que j’y reste

Et sans plus parler

Et sans plus faire un geste

Les points sont dans l’infini

Si petits…

Pas un jour ne passe

J’ai perdu ta trace

Il faut que je reviennes

Sur nos pas

Rejoins-moi

A la même place

Il faut que tu reviennes

Sur nos pas

Op het punt van de herfst

Waar ik steeds terugkom

vind je huid

De geur die ze bij me achterlaat

Alsof alles is geschreven

ik lees nog eens...

Een hoofdstuk uit het verleden dat ik haat

Maar deze herinnering

Het is alles wat ik nog heb

Overal is verveling

dat ik leef

Er gaat geen dag voorbij

Ik ben je uit het oog verloren

Ik moet terugkomen

Op onze stappen

Ontmoet mij

Op dezelfde plek

Je moet terugkomen

Op onze stappen

hoe te vergeten

Al die woorden die pijn doen

Wat als geheugen?

Is de ergste verrader?

Zij is degene die ik heb gekozen

Voor vriend

naar waar ik ben

Ik kan beter daar blijven

En zonder verder te praten

En zonder een zet te doen

De punten zijn oneindig

Zo klein...

Er gaat geen dag voorbij

Ik ben je uit het oog verloren

Ik moet terugkomen

Op onze stappen

Ontmoet mij

Op dezelfde plek

Je moet terugkomen

Op onze stappen