Nous nous sommes aimés - Calogero

Nous nous sommes aimés entre larmes et rires

Nous nous sommes aimés contre vents et marées

Nous avons partagé le meilleur et le pire

Et c’est peu de le dire, un amour enragé

Nous nous sommes aimées, t’en souviens tu encore?

Été comme l’hiver et de cœur et de peau

Quand tout nouveau tout beau, jusqu’aux tendres aurores

Assouvis, nos deux corps aspiraient au repos

Mon cœur s’est fracassé au mur de mes automnes

Quand l’or de tes printemps a déserté ma vie

Les monstres de mes nuits dans ma tête raisonnent

Et sans cesse se questionnent: et pourquoi?

Et pour qui?

Nous nous sommes aimés et mélangé nos sèves

Mais la source d’amour s’est tarie tout à coup

Et mes nuits tourmentées et mes jours qui se lèvent

Prisonniers de mes rêves me font mettre à genoux

Nous nous sommes aimés et sans fin je regrette

Cet amour décalé malhabile et sans loi

Car tu t’en es allée mettant fin à la fête

Et j’ai perdu la tête quand je t’ai perdu toi

J’ai le cœur au point mort et ma gorge se serre

De regrets en remords figés dans mon passé

Je ne peux oublier quand nos amours premières

Contre la terre entière nous nous sommes aimés

We hielden van elkaar tussen tranen en lachen door

We hielden van elkaar door dik en dun

We deelden het beste en het slechtste

En het is een understatement om te zeggen, een razende liefde

We hielden van elkaar, weet je dat nog?

Zomer als winter en hart en huid

Wanneer alles nieuw is, allemaal mooi, totdat de tedere aanbreekt

Tevreden snakten onze beide lichamen naar rust

Mijn hart brak tegen de muur van mijn herfst

Wanneer het goud van jouw bronnen mijn leven heeft verlaten

De monsters van mijn nachten in mijn hoofd reden

En vragen zich voortdurend af: en waarom?

En voor wie?

We hielden van elkaar en mixten onze sappen

Maar de bron van liefde droogde plotseling op

En mijn gekwelde nachten en mijn aanbrekende dagen

Gevangenen van mijn dromen brengen me op mijn knieën

We hielden van elkaar en ik heb er eindeloos spijt van

Deze onvaardige, wetteloze eigenzinnige liefde

Omdat je wegliep om het feest te beëindigen

En ik verloor mijn verstand toen ik jou verloor

Mijn hart staat stil en mijn keel is dicht

Van spijt tot wroeging bevroren in mijn verleden

Ik kan niet vergeten wanneer onze eerste liefdes

Tegen de hele aarde hielden we van elkaar