Ma maison - Calogero

Quand mes pas me guident

Là devant la maison vide

Volets tombant et pleurant

Soudain tout revient d’avant

Ici, il y avait des rires

Des secrets et des soupirs

Mais le temps comme le lierre

A tout recouvert d’hier

Ils s’en vont, où sont les rires, où sont les sons

Qui remplissaient le soir ma maison

Lune d’Avril, blanche saison

Où sont passés ceux que nous étions

Elle est vide, elle est seule, ma maison

Croyez-moi si j’entends

Résonner nos soirées d’antan

Ici c'était un royaume

Rempli de rêves et de mômes

Désormais les gens se fichent

De ce vieux jardin en friche

Les rires, le temps les emportent

Comme le vent les feuilles mortes

Ils s’en vont, où sont les rires, où sont les sons

Qui remplissaient le soir ma maison

Lune d’avril, blanche saison

Où sont passés ceux que nous étions

Elle est vide, elle est seule, ma maison

(Quand mes pas me guident, là devant la maison vide)

Ouh ouh ouh ouh ouh ouh an an an an an an an an an

Wanneer mijn stappen mij leiden

Daar voor het lege huis

Luiken vallen en huilen

Plots komt alles terug

Hier werd gelachen

Geheimen en zuchten

Maar tijd als klimop

Alles van gisteren gedekt

Ze gaan, waar is de lach, waar zijn de geluiden

Dat vulde mijn huis 's nachts

April maan, wit seizoen

Waar zijn we gebleven?

Het is leeg, het is alleen, mijn huis

geloof me als ik het hoor

Resoneer onze avonden van weleer

Hier was een koninkrijk

Gevuld met dromen en snotaapjes

Nu maakt het de mensen niet uit

Van deze oude braakliggende tuin

Lacht, de tijd neemt ze weg

Zoals de wind de dode bladeren

Ze gaan, waar is de lach, waar zijn de geluiden

Dat vulde mijn huis 's nachts

April maan, wit seizoen

Waar zijn we gebleven?

Het is leeg, het is alleen, mijn huis

(Als mijn stappen me leiden, daar voor het lege huis)

Ooh ooh ooh ooh ooh ooh een een een een een een een een een an