Somnambule - Cœur De Pirate

Les jours fondent en instants de brèves et de moments

Je ne me connais plus, tous mes repères perdus

Je croyais voir le monde pour ce qu’il était vraiment

Mais son arrivée me tourmente et pourtant

Je me croyais plus forte, usée par notre époque

Mes plaies s’ouvrent pour lui, ne faut-il pas que je m’emporte

Le vent souffle vers l’est, de rires et de caresses

Je tangue autrement

Et je suis somnambule, mon rêve devient silence et j’erre sans lui

Les doutes d’une incrédule se perdent dans la nuit

Et tout s’est décidé, je ne vis que d’idéaux, de mots cassés

Je tente d'être complétée, d’amour et d’inconnu

Et quand il m’enlace, je ne me sens plus lâche

Les défis d’autrefois paraissent loin et pourtant

Je sais que cette épreuve peut détruire à jamais

Les espoirs d’une vie parsemée de regrets

Et quand il me regarde, je sens mon cœur débattre

Être sans lui, c’est une mort qui s’annonce lentement

Le vent souffle vers l’est, l’océan me berce

Je tangue tendrement

Et je suis somnambule, mon rêve devient silence et j’erre sans lui

Les doutes d’une incrédule se perdent dans la nuit

Et tout s’est décidé, je ne vis que d’idéaux de mots cassés

Je tente d'être complétée, d’amour et d’inconnu

Dagen versmelten tot korte momenten en momenten

Ik ken mezelf niet meer, al mijn lagers verloren

Ik dacht dat ik de wereld zag voor wat hij werkelijk was

Maar haar komst kwelt me ​​en toch

Ik dacht dat ik sterker was, versleten door onze tijd

Mijn wonden gaan open voor hem, moet ik me niet laten meeslepen?

De wind waait naar het oosten, gelach en knuffels

Ik pitch anders

En ik slaapwandel, mijn droom wordt stil en ik zwerf zonder

De twijfels van een ongelovige gaan verloren in de nacht

En alles was beslist, ik leef alleen in idealen, in gebroken woorden

Ik probeer compleet te zijn, van liefde en het onbekende

En als hij me knuffelt, voel ik me niet meer los

De uitdagingen van vroeger lijken ver weg en toch

Ik weet dat deze beproeving voor altijd kan vernietigen

De hoop op een leven vol spijt

En als hij naar me kijkt, voel ik mijn hart sneller kloppen

Zonder hem zijn is een dood die langzaam komt

De wind waait naar het oosten, de oceaan wiegt me

ik pitch teder

En ik slaapwandel, mijn droom wordt stil en ik zwerf zonder

De twijfels van een ongelovige gaan verloren in de nacht

En alles was beslist, ik leef alleen in gebroken woordidealen

Ik probeer compleet te zijn, van liefde en het onbekende