Les amours dévouées - Cœur De Pirate

On ne vit pas au large, mais bien pris en charge de distance, nous,

amants séparés

Par des docks hantés aux barques amarrées

Qui nous tiennent au bord des sentiments

Mais j’arrive et que celles qui t’attendent ne t’attendent plus jamais

Ou se fassent un sang d’encre pour ce diamant que j’ai

Si je dois moi-même tendre la carte d’une dévouée

Personne n’a l’emprise que tu as sur moi, sur mon souffle qui reste saccadé

Des courses contre le vent qui ne comptent plus maintenant

Qu’on s’est dit qu’on s’appartenait

Mais j’arrive et que celles qui t’attendent ne t’attendent plus jamais

Ou se fassent un sang d’encre pour ce diamant que j’ai

Si je dois moi-même tendre la carte d’une dévouée

Wij wonen niet offshore, maar worden van ver goed ondersteund, wij,

gescheiden geliefden

Door spookachtige dokken met afgemeerde boten

Dat houdt ons op de rand van gevoelens

Maar ik kom eraan en degenen die op je wachten, wachten nooit meer op je

Of maak je zorgen over deze diamant die ik heb

Als ik zelf de kaart aan een toegewijde zou overhandigen

Niemand heeft de greep die je op me hebt, op mijn adem die schokkerig blijft

Races tegen de wind die er nu niet toe doen

Dat we zeiden dat we erbij hoorden

Maar ik kom eraan en degenen die op je wachten, wachten nooit meer op je

Of maak je zorgen over deze diamant die ik heb

Als ik zelf de kaart aan een toegewijde zou overhandigen