Place de la République - Cœur De Pirate

On s’est connus le temps de plaire

Aux exigences qu’on s’est créées, mais on s’y perd

Tu n’es qu'à quelques kilomètres

Et nos cœurs, nos cœurs sont restés dans cette mer

J’ai couru en longeant la Seine

En espérant te retrouver, l'âme sereine

J’ai couru sans savoir comment

Ni pourquoi on s’emballe, on ne s’est connus qu’un moment

Et je ne sais plus si tu en vaux la peine

C’est plutôt dur d’en être certaine

Et quand tu seras à la Porte des Ternes

Ce soir, ne m’oublie pas

Je t’attendrai au moins le temps de dire

Que j’ai voulu prendre le plus grand risque

Un soir qui m’a rendue bien triste

Un soir, Place de la République

Et comme tu vois, c’est bien la fin

Je dois traverser l’océan demain matin

De tes bras, je m’arracherai tout doucement

Et c’est la réalité qui m’attend

Je sais, ton cœur est habité

Par une ou d’autres filles qui t’ont marqué

Moi je suis moins forte que les autres

Mais j’espère tant te manquer, tant me démarquer

Et je ne sais plus si tu en vaux la peine

C’est plutôt dur d’en être certaine

Et quand tu seras à la Porte des Ternes

Ce soir, ne m’oublie pas

Je t’attendrai au moins le temps de dire

Que j’ai voulu prendre le plus grand risque

Un soir qui m’a rendue bien triste

Un soir, Place de la République

We hebben elkaar lang genoeg leren kennen om het naar de zin te maken

Aan de eisen die we voor onszelf hebben gesteld, maar waarin we verdwalen

Je bent maar een paar kilometer verwijderd

En onze harten, onze harten zijn achtergelaten in deze zee

Ik rende langs de Seine

In de hoop je te vinden, de serene ziel

Ik rende zonder te weten hoe

Of waarom we ons laten meeslepen, we kenden elkaar pas een tijdje

En ik weet niet of je het meer waard bent

Het is nogal moeilijk om zeker te zijn

En als je bij de Porte des Ternes bent

Vergeet me niet vanavond

Ik zal in ieder geval lang genoeg op je wachten om te zeggen

Dat ik het grootste risico wilde nemen

Een nacht die me heel verdrietig maakte

Op een avond, Plein van de Republiek

En zoals je ziet, het is het einde

Ik moet morgenochtend de oceaan oversteken

Uit je armen, ik scheur mezelf langzaam weg

En het is de realiteit die op me wacht

Ik weet dat je hart bewoond is

Door een of meer meisjes die jou hebben gemarkeerd

Ik ben minder sterk dan de anderen

Maar ik hoop je zo te missen, dus val op

En ik weet niet of je het meer waard bent

Het is nogal moeilijk om zeker te zijn

En als je bij de Porte des Ternes bent

Vergeet me niet vanavond

Ik zal in ieder geval lang genoeg op je wachten om te zeggen

Dat ik het grootste risico wilde nemen

Een nacht die me heel verdrietig maakte

Op een avond, Plein van de Republiek