Tu pars - Bruno Pelletier

Douce est la pluie qui tombe

Fragile de mes yeux

Je n’ai plus les mots pour te dire

J’ai perdu la main et toi l’enjeu

Longue est la route qui mène

Au pays de nos rêves

J’ai plus la force d’attendre

Que ta main tombe sur mon réveil

Et toi qui pars souvent

Tu me laisses souvent que du vent

Tu pars

Et je viens d'écrire

Tous les mots qu’il fallait te dire

Tu pars et je sens ton rire

Qui s'éloigne doucement de mon île

Mais quand tu auras peur

Ou froid dans mes bras

Qui pourront apaiser tes pleurs

J’ai l'âme d’un vieux poète

Je n’ai plus de rimes dans la tête

Que de drôles d’idées inventées

Pour aider le temps à passer

Et toi qui pars souvent

Tu me laisses souvent que du vent

Souviens-toi de moi

Mais qui es-tu là-bas?

Tu pars

Et je viens d'écrire

Tous les mots qu’il fallait te dire

Tu pars et je sens ton rire

Qui s'éloigne doucement de mon île

Mais quand tu auras peur

Ou froid dans mes bras

Qui pourront apaiser tes pleurs

Tu pars

Et je viens d'écrire

Tous les mots qu’il fallait te dire

Tu pars et je sens ton rire

Qui s'éloigne de mon île

Tu pars et tombe l’empire

Qu’entre nous on voulait bâtir

Tu pars et ça me déchire

Est-ce un amour inutile?

Tu pars et ça me déchire

Tu pars tu t'éloignes de mon île

Mais quand tu auras froid

Ou peur t’as mes bras

Qui pourront apaiser tes pleurs

Zoet is de vallende regen

Breekbaar in mijn ogen

Ik heb geen woorden meer om je te vertellen

Ik verloor de hand en jij de inzet

Lang is de weg die leidt

In het land van onze dromen

Ik heb niet langer de kracht om te wachten

Laat je hand op mijn wekker vallen

En jij die vaak weggaat

Je laat me vaak met niets anders dan wind

Jij gaat

En ik schreef net

Alle woorden die tegen je gezegd moesten worden

Je gaat weg en ik voel je lach

Langzaam wegdrijvend van mijn eiland

Maar als je bang bent

Of koud in mijn armen

Wie kan je tranen kalmeren

Ik heb de ziel van een oude dichter

Ik heb geen rijmpjes meer in mijn hoofd

Wat een grappige verzonnen ideeën

Om de tijd voorbij te laten gaan

En jij die vaak weggaat

Je laat me vaak met niets anders dan wind

Onthoud mij

Maar wie ben jij daar?

Jij gaat

En ik schreef net

Alle woorden die tegen je gezegd moesten worden

Je gaat weg en ik voel je lach

Langzaam wegdrijvend van mijn eiland

Maar als je bang bent

Of koud in mijn armen

Wie kan je tranen kalmeren

Jij gaat

En ik schreef net

Alle woorden die tegen je gezegd moesten worden

Je gaat weg en ik voel je lach

Wie dwaalt weg van mijn eiland

Jij gaat en het rijk valt

Dat we tussen ons wilden bouwen

Je gaat weg en het scheurt me uit elkaar

Is het nutteloze liefde?

Je gaat weg en het scheurt me uit elkaar

Je gaat weg, je gaat weg van mijn eiland

Maar als je het koud hebt

Of bang dat je mijn armen hebt

Wie kan je tranen kalmeren