Amsterdam - Bruno Pelletier

Dans le port d’Amsterdam

Y a des marins qui chantent

Les rves qui les hantent

Au large d’Amsterdam

Dans le port d’Amsterdam

Y a des marins qui dorment

Comme des oriflammes

Le long des berges mornes

Dans le port d’Amsterdam

Y a des marins qui meurent

Pleins de bire et de drames

Aux premires lueurs

Mais dans le port d’Amsterdam

Y a des marins qui naissent

Dans la chaleur paisse

Des langueurs ocanes

Dans le port d’Amsterdam

Y a des marins qui mangent

Sur des nappes trop blanches

Des poissons ruisselants

Ils vous montrent des dents

A croquer la fortune

A dcroisser la lune

A bouffer des haubans

Et a sent la morue

Jusque dans le coeur des frites

Que leurs grosses mains invitent

A revenir en plus

Puis se lvent en riant

Dans un bruit de tempte

Referment leur braguette

Et sortent en rotant

Dans le port d’Amsterdam

Y a des marins qui dansent

En se frottant la panse

Sur la panse des femmes

Et ils tournent et ils dansent

Comme des soleils crachs

Dans le son dchir

D`un accordon rance

Ils se tordent le cou

Pour mieux s`entendre rire

Jusqu' ce que tout coup

L’accordon expire

Alors le geste grave

Alors le regard fier

Ils ramnent leur batave

Jusqu’en pleine lumire

Dans le port d’Amsterdam

Y a des marins qui boivent

Et qui boivent et reboivent

Et qui reboivent encore

Ils boivent la sant

Des putains d’Amsterdam

De Hambourg ou d’ailleurs

Enfin ils boivent aux dames

Qui leur donnent leur joli corps

Qui leur donnent leur vertu

Pour une pice en or

Et quand ils ont bien bu

Se plantent le nez au ciel

Se mouchent dans les toiles

Et ils pissent comme je pleure

Sur les femmes infidles

Dans le port d’Amsterdam

Dans le port d’Amsterdam

In de haven van Amsterdam

Er zijn zeelieden die zingen

De dromen die hen achtervolgen

Uit Amsterdam

In de haven van Amsterdam

Er slapen matrozen

zoals banners

Langs de sombere kusten

In de haven van Amsterdam

Er gaan matrozen dood

Vol bier en drama

bij het eerste licht

Maar in de haven van Amsterdam

Er zijn matrozen geboren

In de dikke hitte

Oceaan loomheid

In de haven van Amsterdam

Er zijn matrozen die eten

Op tafelkleden die te wit zijn

druipende vis

Ze laten je tanden zien

Om het fortuin te bijten

Naar de maansikkel

Om lijkwaden te eten

En ruikt naar kabeljauw

Recht in het hart van friet

Dat hun grote handen uitnodigen

Om meer terug te komen

Sta dan lachend op

In een geluid van storm

Sluit hun vlieg

En boer uit

In de haven van Amsterdam

Er zijn matrozen die dansen

Over zijn buik wrijven

Op de buik van vrouwen

En ze draaien en ze dansen

Zoals zonnen spugen

In het gescheurde geluid

Van een ranzige accordeon

Ze draaien hun nek om

Om elkaar beter te horen lachen

tot plotseling

De accordeon verloopt

Dus het serieuze gebaar

Dus kijk trots

Ze brengen hun batave terug

Naar vol licht

In de haven van Amsterdam

Er zijn matrozen die drinken

En wie drinkt en drinkt nog eens

En wie drinkt er weer

Ze drinken gezondheid

Amsterdamse hoeren

Vanuit Hamburg of elders

Eindelijk drinken ze op de dames

Wie geeft ze hun mooie lichaam

Wie geven hen hun deugd?

Voor een gouden munt

En als ze lekker hebben gedronken

steken hun neus in de lucht

snuiten hun neus in de webben

En ze pissen zoals ik huil

Over ontrouwe vrouwen

In de haven van Amsterdam

In de haven van Amsterdam