Ma vie - Bruno Pelletier

Si tu veux, je serai ce pays

Quand tu auras soif d’exil

Je serai ce pont qui relie

Nos vies qui basculent sur un fil

Je serai cet arbre qui penche

Pour qu'à mes branches tu t’accroches

Et ce tapis de feuilles mortes

Pour nos quelques folies d’automne

Ma vie… Ma vie

Ma vie c’est toi

Ma vie… Ma vie

Ma vie pour toi

Je serai l’escalier qui mène

Au toit que tu auras choisi

Je peindrai les mots que tu aimes

Aux quatre murs de tes envies

J’irai au plus profond de moi

Te faire une place au soleil

J’irai où jamais on ne va

Si c’est pour que tu t'émerveilles

Ma vie c’est toi

Ma vie… Ma vie

Ma vie pour toi

Je serai ce temps qu’il nous reste

Si c’est de l’amour qu’il te faut

Car l’univers qui me ressemble

C’est dans tes yeux qu’il se balance

Ma vie… Ma vie

Ma vie c’est toi

Ma vie… Ma vie

Ma vie pour toi

Pour toi…

Als je wilt, zal ik dit land zijn

Wanneer je dorst naar ballingschap

Ik zal die brug zijn die verbindt

Ons leven hangt aan een zijden draadje

Ik zal die scheve boom zijn

Zodat je je vastklampt aan mijn takken

En dit tapijt van dode bladeren

Voor onze paar herfstdwaasheden

Mijn leven... Mijn leven

Mijn leven, jij bent het

Mijn leven... Mijn leven

Mijn leven voor jou

Ik zal de trap zijn die leidt

Naar het dak dat u kiest

Ik zal de woorden schilderen waar je van houdt

Op de vier muren van je verlangens

Ik ga diep naar binnen

Maak een plekje voor je in de zon

Ik ga waar we nooit gaan

Als het voor jou is om je te verbazen

Mijn leven, jij bent het

Mijn leven... Mijn leven

Mijn leven voor jou

Ik zal de tijd zijn die we nog hebben

Als het liefde is die je nodig hebt

Omdat het universum dat op mij lijkt

Het is in jouw ogen dat het bungelt

Mijn leven... Mijn leven

Mijn leven, jij bent het

Mijn leven... Mijn leven

Mijn leven voor jou

Voor jou…