Rendus là - Bruno Pelletier

Je suis de ceux pour qui le mot «toujours»

Ne se résume pas.

Je suis de ceux à qui l’amour fait peur parfois.

Je te l’avoue l’homme que je suis ne se défile pas.

L’homme que je suis, il doute parfois.

Quand tu m’verras brisé

Tu sauras que mon corps fatigué

Ne pourra plus aussi bien t’aimer

Dis-le-moi, m’aimeras tu encore?

Rendus là

Serons-nous assez forts?

Rendus là

M'écouteras-tu encore?

Pour aller au-delà

Du besoin de ces corps

Froissés plus d’une fois

Serons-nous assez forts?

La réponse je n’l’ai pas

Dis-le-moi, toi

Si la réponse n’existe pas

Que chaque jour, il y a ce choix

D’ouvrir son cœur encore une fois

Nous avions fait le serment

De ressembler aux vieux amants

M’aimeras-tu suffisamment?

Si la beauté est partout tu m’le diras

Pour nous troubler, se jouer de nous

Pas à pas

Dans les désirs qui ne s’avouent presque pas

Serons-nous assez forts encore

Une fois?

M’aimeras-tu encore?

Rendus là

Au-delà de la mort?

Rendus là

Serons-nous assez forts?

Dans les épreuves le long du fleuve de la vie

D’une peau neuve où l’on s’abreuve à l’infini

M’aimeras-tu la mort venant

Mais tendrement

M’aimeras-tu encore longtemps

Rendus là

Dis-le-moi

Rendus là

Ik ben een van degenen voor wie het woord "altijd"

Kan niet worden samengevat.

Ik ben een van die mensen die soms bang zijn voor liefde.

Ik moet je bekennen dat de man die ik ben niet wegglipt.

De man die ik ben, twijfelt hij soms.

Als je me gebroken ziet

Je zult weten dat mijn vermoeide lichaam

Ik kan niet zo goed van je houden

Vertel me, zal je nog steeds van me houden?

Daar komen

Zullen we sterk genoeg zijn?

Daar komen

Wil je nog naar me luisteren?

om verder te gaan

Van de behoefte van deze lichamen

Meer dan eens verfrommeld

Zullen we sterk genoeg zijn?

Ik heb het antwoord niet

vertel mij jou

Als het antwoord niet bestaat

Dat er elke dag die keuze is

Om je hart weer te openen

We hadden de eed afgelegd

Om eruit te zien als oude geliefden

Zal je genoeg van me houden?

Als schoonheid overal is, zul je het me vertellen

Om ons te verwarren, om ons te spelen

Stap voor stap

In de verlangens die zichzelf nauwelijks toegeven

Zullen we nog sterk genoeg zijn?

Eenmaal?

Zul je nog steeds van me houden?

Daar komen

Voorbij de dood?

Daar komen

Zullen we sterk genoeg zijn?

In beproevingen langs de rivier van het leven

Van een nieuwe huid waar we tot in het oneindige drinken

Zal je van me houden als de dood komt?

Maar teder

Zal je nog lang van me houden

Daar komen

Zeg eens

Daar komen