Paix et guerre - Bruno Pelletier

Pris par les remords

Et cette rage qui dévore

Car l’homme est emporté

Dans le ventre du désordre

Parle-moi de vivre — tu donnes la vie

Parle-moi d’espoir — je veux y croire

Ouvrons nos yeux — je te vois

Je veux y croire, oui

Paix, guerre

Terre de mystère

Dieu, père

On bois le sang de nos frères

Paix, guerre

Perle de misère

Feu, mer

Triste enfant de guerre

Laisse-moi voler

Comme un ange, je t’implore

Laisse-moi danser

Dans la pluie de ce désordre

Paix, guerre

Terre de mystère

Dieu, père

On bois le sang de nos frères

Paix, guerre

Perle de misère

Feu, mer

Triste enfant de guerre

Five, ten, fifteen millions

I raise a glass to all this killing

Cinq, dix ou quinze secondes

On joue aux dés qui va au front

Paix, guerre

Terre de mystère

Dieu, père

On bois le sang de nos frères

Paix, guerre

Perle de misère

Feu, mer

Triste enfant de guerre

Door wroeging genomen

En deze woede die verslindt

Omdat de man wordt meegesleept

In de buik van wanorde

Vertel me over leven - jij geeft leven

Vertel me over hoop - ik wil het geloven

Laten we onze ogen openen - ik zie je

Ik wil het geloven, ja

vrede oorlog

land van mysterie

God, vader

We drinken het bloed van onze broeders

vrede oorlog

Parel van ellende

vuur, zee

Triest kind van de oorlog

laat me vliegen

Als een engel smeek ik je

laat me dansen

In de regen van deze puinhoop

vrede oorlog

land van mysterie

God, vader

We drinken het bloed van onze broeders

vrede oorlog

Parel van ellende

vuur, zee

Triest kind van de oorlog

Vijf, tien, vijftien miljoen

Ik hef het glas op al dit moorden

Vijf, tien of vijftien seconden

We dobbelen wie naar voren gaat

vrede oorlog

land van mysterie

God, vader

We drinken het bloed van onze broeders

vrede oorlog

Parel van ellende

vuur, zee

Triest kind van de oorlog