Medley (opéras rock) - Bruno Pelletier

Seul dans ma peau

De desperado

Je suis comme lui

Mais sans son génie

Un être humain

Ce n’est pas rien

Qu’un tas de boue

Qui se tient debout

Un être humain

C’est aussi quelqu’un

Qui tend les mains

Qui a besoin

D’un peu d’amour

Mourir comme lui

Je voudrais

Mourir comme lui

Avant d’avoir gâché ma vie

A trop vouloir

Vivre comme lui

Pourquoi je vis, pourquoi je meurs

Pourquoi je ris, pourquoi je pleure

Voici le S.O.S. d’un terrien en détresse

J’ai jamais eu les pieds sur terre

J’aim’rais mieux être un oiseau

J’suis mal dans ma peau

J’voudrais voir le monde à l’envers

Si jamais c'était plus beau

Plus beau vu d’en haut, vu d’en haut

J’ai toujours confondu la vie

Avec les bandes dessinées

J’ai comme des envies de métamorphose

Je sens quelque chose

Qui m’attire

Qui m’attire

Qui m’attire vers le haut

Lune

Qui là-haut s’allume

Sur

Les toits de Paris

Vois

Comme un homme

Peut souffrir d’amour

Bel

Astre solitaire

Qui meurt

Quand revient le jour

Entends

Monter vers toi

La chant de la terre

Entends le cri

D’un homme qui a mal

Pour qui

Un million d'étoiles

Ne valent

Pas les yeux de celle

Qu’il aime

D’un amour mortel

Lune

Moon

Please don’t disappear

Before

You have time to hear

Just hear

How cries the heart

Of the human beast

Please hear the cry

Quasimodo cries

He cries

For his heart is full

His voice

Over mountain flies

So high

That I know it flies to you

Moon

See

How this man aspires

To join

His poor voice with angels

Moon

Parlez-moi de Florence

Et de la Renaissance

Parlez-moi de Bramante

et de l’Enfer de Dante

A Florence on raconte

Que la terre serait ronde

Et qu’il y aurait un autre

Continent dans ce monde

Des bateaux sont partis déjà sur l’océan

Pour y chercher la porte de la route des Indes

Luther va réécrire le Nouveau Testament

Et nous sommes à l’aube d’un monde qui se scinde

Ceci tuera cela

Ceci tuera cela

C’est une histoire qui a pour lieu

Paris la belle en l’an de Dieu

Mil-quatre-cent-quatre-vingt-deux

Histoire d’amour et de désir

Nous les artistes anonymes

De la sculpture ou de la rime

Tenterons de vous la transcrire

Pour les siécles à venir

Il est venu le temps des cathédrales

Le monde est entré

Dans un nouveau millénaire

L’homme a voulu monter vers les étoiles

Ecrire son histoire

Dans le verre ou dans la pierre

Pierre après pierre, jour après jour

De siècle en siècle avec amour

Il a vu s'élever les tours

Qu’il avait bâties de ses mains

Les poètes et les troubadours

Ont chanté des chansons d’amour

Qui promettaient au genre humain

De meilleurs lendemains

Il est venu le temps des cathédrales

Le monde est entré

Dans un nouveau millénaire

L’homme a voulu monter vers les étoiles

Ecrir son histoire

Dans le verre ou dans la pierre

Il est venu le temps des cathédrales

Le monde est entré

Dans un nouveau millénaire

L’homme a voulu monter vers les étoiles

Ecrir son histoire

Dans le verre ou dans la pierre

Il est foutu le temps des cathédrales

La foule des barbares

Est aux portes de la ville

Laissez entrer ces païens, ces vandales

La fin de ce monde

Est prévue pour l’an deux-mille

Est prévue pour l’an deux-mille

Alleen in mijn vel

uit desperado

ik ben zoals hij

Maar zonder zijn genie

Een mens

Het is niet niets

Gewoon een hoop modder

Wie staat er?

Een mens

Hij is ook iemand

wie steekt zijn handen uit

Wie heeft nodig

Een beetje liefde

sterf zoals hij

Ik zou graag

sterf zoals hij

Voordat ik mijn leven verspilde

te veel willen

leef zoals hij

Waarom ik leef, waarom ik sterf

Waarom lach ik, waarom huil ik?

Hier is de S.O.S. van een aardbewoner in nood

Ik had nooit mijn voeten op de grond

Ik zou liever een vogel zijn

Ik voel me slecht over mezelf

Ik zou de wereld wel eens op zijn kop willen zien

Als het ooit mooier was

Mooier van bovenaf gezien, van bovenaf gezien

Ik heb het leven altijd verward

Met de strips

Ik heb gelijkaardige verlangens naar metamorfose

ik voel iets

wie trekt mij aan?

wie trekt mij aan?

Wie trekt me omhoog

Maan

Wie daar boven licht op

Zeker

De daken van Parijs

Zie je wel

Als een man

kan lijden aan liefde

Mooi

eenzame ster

Wie sterft?

Wanneer de dag terugkeert

Horen

klim naar je toe

Het lied van de aarde

hoor de kreet

Van een man met pijn

Voor wie

Een miljoen sterren

Niet waard

Niet de ogen van die ene

die hij leuk vindt

Met een dodelijke liefde

Maan

Maan

Verdwijn alsjeblieft niet

Voordat

Je hebt tijd om te horen

hoor gewoon

hoe huilt het hart

Van het menselijk beest

Hoor alsjeblieft de kreet

Quasimodo schreeuwt

Hij huilt

Want zijn hart is vol

Zijn stem

Over bergvliegen

Zo hoog

Dat ik weet dat het naar jou vliegt

Maan

Zie je wel

Hoe deze man streeft

Meedoen

Zijn arme stem met engelen

Maan

Vertel me over Florence

en renaissance

Vertel me over Bramante

en Dante's Inferno

In Florence vertellen we

Dat de aarde rond zou zijn

En dat er nog een zou zijn

Continent in deze wereld

Boten zijn al vertrokken op de oceaan

Om daar de poort van de route naar India te zoeken

Luther zal het Nieuwe Testament herschrijven

En we staan ​​aan het begin van een wereld die aan het splijten is

dit zal dat doden

dit zal dat doden

Het is een verhaal dat plaatsvindt

Parijs het mooie in het jaar van God

veertien tweeëntachtig

Verhaal van liefde en verlangen

Wij de anonieme artiesten

Sculptuur of rijm

We zullen proberen het voor je te transcriberen

Voor de komende eeuwen

Het is tijd voor kathedralen

De wereld is binnengekomen

In een nieuw millennium

De mens wilde naar de sterren klimmen

Schrijf zijn verhaal

In glas of in steen

Steen voor steen, van dag tot dag

Van eeuw tot eeuw met liefde

Hij zag de torens stijgen

Die hij met zijn eigen handen had gebouwd

Dichters en troubadours

zong liefdesliedjes

Wie heeft de mensheid beloofd?

Beter morgen

Het is tijd voor kathedralen

De wereld is binnengekomen

In een nieuw millennium

De mens wilde naar de sterren klimmen

Schrijf zijn verhaal

In glas of in steen

Het is tijd voor kathedralen

De wereld is binnengekomen

In een nieuw millennium

De mens wilde naar de sterren klimmen

Schrijf zijn verhaal

In glas of in steen

De dagen van kathedralen zijn voorbij

De barbaarse menigte

Is aan de poorten van de stad

Laat deze heidenen, deze vandalen binnen

Het einde van deze wereld

Staat gepland voor het jaar tweeduizend

Staat gepland voor het jaar tweeduizend