Marie rêve - Bruno Pelletier

Elle dort dans un lit trop grand,

La petite Marie,

La petite fille aux cheveux blancs,

Elle a presque cent ans

Et son chemin s’arrête ici,

La petite Marie,

Et elle rêve en attendant le temps

D’en finir vraiment

Presque cent ans

Marie, m’amour, maman, mamie,

En quatre noms

C’est toute sa vie

Le corps fragile et usé par l'âge

Et les enfants,

Qu’il est enrageant

D'être en prison dans un corps trop sage

À qui le tour…

Marie, maman, mamie, m’amour,

Ils sont partis

Tous ses amours

Ils sont partis, reste Marie,

Marie rêve

Presque cent ans

Marie, m’amour, maman, mamie,

C’est comme un cirque

Qui l'étourdit

Que vienne l’oubli,

Les souvenirs balayés par le vent

Et en attendant

Marie rêve,

Marie rêve

Ze slaapt in een te groot bed,

kleine Maria,

Het kleine meisje met wit haar,

Ze is bijna honderd jaar oud

En zijn pad eindigt hier,

kleine Maria,

En ze droomt terwijl ze wacht op de tijd

Om er echt een einde aan te maken

bijna honderd jaar

Marie, mijn liefste, mama, oma,

In vier namen

Het is zijn hele leven

Het fragiele en versleten lichaam

En de kinderen,

Dat hij razend is

In de gevangenis zitten in een te wijs lichaam

Wie is de volgende…

maria, moeder, oma, mijn liefde,

Zij vertrokken

Al zijn liefdes

Ze zijn weg, blijft Marie,

Maria droomt

bijna honderd jaar

Marie, mijn liefste, mama, oma,

Het is net een circus

wie verdooft hem?

Laat de vergetelheid komen,

De winderige herinneringen

En ondertussen

Maria droomt,

Maria droomt