Le plus beau concerto - Bruno Pelletier

Le plus beau concerto est celui que j’cris

Sur les claviers jaloux de ton corps bloui

Quand mes hautbois en caravanes

Viennent mourir dans tes jardins

Et que m’offrant tant de festins

Tes lvres dansent la pavane

Le plus beau concerto est celui de ta voix

Les matins reconquis l’archet de mes doigts

Quand tu meurs mes violoncelles

Les anges cassent leurs violons

Et sont jaloux de nos chansons

Car la musique en est trop belle

Car la musique en est trop belle

Le plus beau concerto

Le plus beau concerto est celui de ta voix

Les matins reconquis l’archet de mes doigts

Quand tu meurs mes violoncelles

Les anges cassent leurs violons

Et sont jaloux de nos chansons

Car la musique en est trop belle

Car la musique en est trop belle

Le plus beau concerto

Le plus beau concerto

Het mooiste concerto is het concert dat ik schrijf

Op de jaloerse toetsenborden van je verblinde lichaam

Wanneer mijn hobo's in caravans

kom om te sterven in je tuinen

En dat biedt me zoveel feesten

Je lippen dansen de pavane

Het mooiste concerto is dat van je stem

De ochtenden wonnen de buiging van mijn vingers terug

Wanneer je sterft mijn cello's

De engelen breken hun violen

En zijn jaloers op onze liedjes

Omdat de muziek te mooi is

Omdat de muziek te mooi is

Het mooiste concert

Het mooiste concerto is dat van je stem

De ochtenden wonnen de buiging van mijn vingers terug

Wanneer je sterft mijn cello's

De engelen breken hun violen

En zijn jaloers op onze liedjes

Omdat de muziek te mooi is

Omdat de muziek te mooi is

Het mooiste concert

Het mooiste concert