Urubus - Bernard Lavilliers

Urubus, vous n’avez pas de cri

Cri de chasse, cri d’amour, cri de peur

Urubus, vous attendez qu’on meure

Mort de faim, mort d’amour, mort de peur

Cercles noirs cisaillants le ciel vide

Sans espoirs, attentifs et avides

Sans beauté, sans couleur et sans race

Obstinés, nettoyeurs et voraces

Anonymes citoyens solitaires

Charognards, utiles, élémentaires

Voyageur si tu plies, si tu tombes

Méfie-toi de l^Òombre de ton ombre

Urubus, vous n’avez pas de cri

Cri de chasse, cri d’amour, cri de peur

Urubus, vous attendez qu’on meure

Mort de faim, mort d’amour, mort de peur

C’est ta vie qui ne tient qu'à un fil

Si tendu, si ténu, si fragile

Angle droit du désert du Sertão

Si stérile, si perdu, si brûlant

Le soleil, mangeur d’hommes et de fous

Immobile, efficace et tout roux

Trace encore quelques barreaux obliques

Entre toi et ta mort symétrique

Urubus, vous n’avez pas de cri

Cri de chasse, cri d’amour, cri de peur

Urubus, vous attendez qu’on meure

Mort de faim, mort d’amour, mort de peur

Le silence est un cri qu’on étouffe

Et la peur du sable dans ta bouche

La lumière un fusil dans les reins

La fatigue un foyer qu’on éteint

Tous tes pas dans la poussière qui danse

Sont comptés par le temps qui avance

Tu oublies et tu crois qu’il s’endort

Il te suivra jusqu'à Salvador

Tournez, Urubus

Quand la lumière des villes s’obscurcit vers le néon fragile !

Planez, Urubus

Au-dessus des soumis comme une ombre portée sur la vie !

Vivez, Urubus

Cachés dans vos buildings sans un cri, penchés sur vos plannings !

Vivez, Urubus

Glissez vos doigts d’acier dans nos démocraties avancées !

Tournez, Urubus

Donnez-nous un peu d’air et on vous laisse le phosphate et le fer !

Tournez, Urubus

Qui contrôlez le temps, mines d’or, de platine, de diamants !

Tuez, Urubus

Tout ce qui vous résiste, ce qui vit, qui respire, qui existe !

Fouillez, Urubus

Au fond de leurs entrailles, becs crochus, longs couteaux et tenailles !

Cherchez, Urubus

Ce qui nous fait marcher, ce qui nous fait rêver, nous aimer !

Planez, Urubus

Au-dessus du linceul que déchire le poing d’un homme seul !

Crevez, Urubus

Tombez comme des pierres sur la terre, le goudron en enfer !

Personne Urubus

Ne viendra vous becqueter

Même pas les fourmis rouges affamées

Urubus

Les aigles sont déchus

Innombrables vous gardez les issues !

Urubus, je hoeft niet te huilen

Jacht huilen, liefde huilen, angst huilen

Urubus, je wacht tot we sterven

Verhongerd tot de dood, stierf van liefde, stierf van angst

Zwarte cirkels scheren de lege lucht

Hopeloos, attent en hebzuchtig

Zonder schoonheid, zonder kleur en zonder ras

Eigenwijs, schoonmakers en vraatzuchtig

Anonieme eenzame burgers

aaseters, nuttig, elementair

Reiziger als je buigt, als je valt

Pas op voor de schaduw van je schaduw

Urubus, je hoeft niet te huilen

Jacht huilen, liefde huilen, angst huilen

Urubus, je wacht tot we sterven

Verhongerd tot de dood, stierf van liefde, stierf van angst

Het is jouw leven dat aan een zijden draadje hangt

Zo gespannen, zo zwak, zo kwetsbaar

Rechte hoek van de Sertao-woestijn

Zo onvruchtbaar, zo verloren, zo brandend

De zon, eter van mensen en dwazen

Toch efficiënt en helemaal rood

Traceer nog een paar schuine staven

Tussen jou en je symmetrische dood

Urubus, je hoeft niet te huilen

Jacht huilen, liefde huilen, angst huilen

Urubus, je wacht tot we sterven

Verhongerd tot de dood, stierf van liefde, stierf van angst

Stilte is een onderdrukte kreet

En de angst voor het zand in je mond

Het licht een pistool in de nieren

Vermoeid een brand die we blussen

Al je stappen in het dansende stof

Worden geteld door de voortschrijdende tijd

Je vergeet en je denkt dat hij in slaap valt

Hij zal je volgen naar Salvador

Draai, Urubus

Wanneer het licht van steden dimt tot fragiel neon!

Zweef, Gier

Over onderdanen als een schaduw over het leven!

Leef, Urubus

Verborgen in je gebouwen zonder een schreeuw, gebogen over je schema's!

Leef, Urubus

Steek je stalen vingers in onze geavanceerde democratieën!

Draai, Urubus

Geef ons wat lucht en we laten je het fosfaat en het ijzer!

Draai, Urubus

Die de tijd beheersen, goud, platina, diamanten mijnen!

Dood, Urubus

Alles wat je weerstaat, dat wat leeft, wat ademt, dat bestaat!

Zoeken, Urubus

Diep in hun ingewanden, haaksnavels, lange messen en tangen!

Zoeken, Urubus

Wat ons doet lopen, wat ons doet dromen, houd van ons!

Zweef, Gier

Boven de lijkwade verscheurd door de vuist van een eenzame man!

Burst, Urubus

Val als stenen op aarde, teer in de hel!

Persoon Urubus

zal je niet komen pikken

Zelfs geen hongerige rode mieren

Gier

De adelaars zijn gevallen

Talloze jij bewaakt de problemen!