Solitaire - Bernard Lavilliers

Solitaire, un peu trop fier

Pour vivre au présent

Tu t’demandes à quoi ça sert

Passer tout ce temps

Cet arpège est un piège

On en sort comment?

On réfléchit, on assiège

Et plus seul qu’avant

Et plus seul qu’avant

Tu ratures, tu désespères

Cris, chuchotements

Tu tournes en rond, tu t’enterres

Tu bois énormément

C’est mauvais, y a rien à faire

Cette nuit est un enfer

On en sort comment?

Bien plus seul qu’avant

Bien plus seul qu’avant

Cette chanson de pervers

De bons sentiments

Ne veut pas se laisser faire

Pour qui tu te prends?

Autour de toi y a la guerre

Y a la faim et la misère

Tu te ramollis grand frère

Tu t’en sors comment?

Bien plus seul qu’avant

C’est toujours un grand mystère

Un secret pesant

Tout ce que l’homme peut faire

Tout l’acharnement

Pour éliminer ses frères

Radical et sanguinaire

Il a besoin de tout son talent

Et plus seul qu’avant

Cette image à la frontière

D’une femme en blanc

Allongée dans la poussière

Depuis un moment

Y a le décalage horaire

J’aurais mieux fait de me taire

C'était pas le moment

J’suis plus seul qu’avant

J’suis plus seul qu’avant

Eenzaam, een beetje te trots

Om in het heden te leven

Je vraagt ​​je af waar het voor is

al die tijd besteden

Deze arpeggio is een valstrik

Hoe komen we eruit?

We denken na, we zitten

En eenzamer dan voorheen

En eenzamer dan voorheen

Je streept door, je wanhoopt

Schreeuwen, fluisteren

Je draait rondjes, je begraaft jezelf

Je drinkt veel

Het is slecht, er is niets te doen

Deze nacht is een hel

Hoe komen we eruit?

Veel eenzamer dan voorheen

Veel eenzamer dan voorheen

Dit perverse lied

goede gevoelens

Wil het niet laten gaan

Wie denk je dat je bent?

Om je heen is er oorlog

Er is honger en ellende

Je wordt zacht grote broer

Hoe is het met je?

Veel eenzamer dan voorheen

Het is nog steeds een groot mysterie

Een zwaarwegend geheim

Alles wat de mens kan doen

Al het harde werk

Om zijn broers te elimineren

Radicaal en bloeddorstig

Hij heeft al zijn talent nodig

En eenzamer dan voorheen

Deze foto bij de grens

Van een vrouw in het wit

Liggend in het stof

Voor een poosje

Er is een jetlag

Ik had stil moeten zijn

Het was niet de tijd

Ik ben meer alleen dan voorheen

Ik ben meer alleen dan voorheen