Rue de la soif - Bernard Lavilliers

Ell' m’avait dit si tu m’plaques

Si tu t’en vas, si tu craques

J’te fous six balles dans la peau

J’te découpe en p’tits morceaux

J’te balance dans le caniveau

Ce s’ra ton dernier tango

T’es un raté du mélo

Je suis mort d’une rafale

Dans le port, je m'étale

Je filais à l’anglaise

Avec une cancalaise

J’lui ai dit

Tu n’vas quand même pas m’flinguer

Mais réfléchis

Aux années qu’tu vas tirer

Rien à branler

T’es qu’une ordure un falot

Elle sort son flingue

Avec un rire de dingue

Me troue la peau

Je suis mort, je rigole

Sans éfforts, j’suis à l’aise

Lézardé plus d’malaises

Toutes les nuits

Je fonce dans la rue de la soif

J’m’envoie des demis

Du champ et des triples scotch

On est tous là

Tous les amants de la belle

Tous dans les bars

Sous des néons bizarres

On se rappelle

Elle nous disait si

Vous m’plaquez

Si vous craquez vous partez

J’vous fous six balles dans la peau

J’vous découpe en p’tits morceaux

J’vous balance dans le caniveau

Ce s’ra vot' dernier tango

V’s êtes des ratés du mélo

Des obsédés du solo

On est mort d’une rafale dans le port

On s'étale on filait à l’anglaise

Avec une cancalaise

C’est bizarre c'était la même

Celle qui a fourni le pétard

Celle qui jurait un grand amour éternel

Celle qu’est bilingue

Avec un rire de dingue

On s’rappelle

Ze vertelde me dat als je me dumpt

Als je weggaat, als je valt

Ik heb zes kogels in je huid gestoken

Ik heb je in kleine stukjes gesneden

Ik gooi je in de goot

Dit wordt je laatste tango

Je bent een melodrama mislukkeling

Ik stierf van een vlaag

In de haven spreid ik me uit

Ik heb Engels gesponnen

Met een cancalaise

ik vertelde hem

Je gaat me nog steeds niet neerschieten

Maar denk aan

Op de jaren dat je gaat fotograferen

Niets om je af te trekken

Je bent gewoon een stuk afval

Ze trekt haar pistool

Met een gekke lach

Doorboren mijn huid

Ik ben dood, ik maak een grapje

Zonder moeite voel ik me op mijn gemak

Geen ongemak meer gekraakt

Elke nacht

Ik race door de straat van de dorst

Ik stuur mezelf de helft

Champ en triple scotch

We zijn er allemaal

Alle liefhebbers van schoonheid

Allemaal in de bars

Onder rare neonlichten

Wij herinneren

Ze vertelde ons als

Jij dumpt mij

Als je kraakt, ga je weg

Ik heb zes kogels in je huid gestoken

Ik heb je in kleine stukjes gesneden

Ik gooi je in de goot

Dit wordt je laatste tango

Jullie zijn mislukkingen van het melodrama

Solo obsessieven

We stierven door een uitbarsting in de haven

We verspreidden ons, we draaiden Engels

Met een cancalaise

Het is raar dat het hetzelfde was

Degene die voor het vuurwerk zorgde

Degene die een grote eeuwige liefde zwoer

Degene die tweetalig is

Met een gekke lach

Wij herinneren