La haine - Bernard Lavilliers

Ça te monte, dans les veines

Comme un venin de murène

Ça t'écorche et ça t’emmène

Ça ronge les figures de style

Ça rend fiévreux les tranquilles

Ça épargne les imbéciles

LA HAINE

Ça irrigue l’oeil du Tigre

Ça surtend profond les fibres

Ça use mais tu restes libre

C’est perfide chez les bourgeois

Chez qui ça ne se dit pas

Même si elle est souterraine

C’est tordu, vulgaire et lourd

C’est laid, obsédant et blême

Mais c’est la vérité même

C’est la soeur de la révolte

La mère des révolutions

C’est le couteau de Danton

LA HAINE

C’est tellement tendu parfois

Qu’on ouvrirait bien les bras

Pour que ça cesse

Mais ça monte dans tes veines

Comme un venin de murène

II faut bien que tu la traînes

TA HAINE

Ma frangine des matins froids

Je te réveille pour te dire ça

Mais tu sais, il n’y a que toi

QUE J’AIME

Het stroomt door je aderen

Zoals murene gif

Het krabt je en het neemt je mee

Het vreet aan stijlfiguren

Het maakt de stillen koortsig

Het redt dwazen

EEN HEKEL HEBBEN AAN

Het bevloeit het oog van de tijger

Het rekt de vezels diep uit

Het slijt, maar je blijft vrij

Het is verraderlijk onder de bourgeois

Waar het niet wordt gezegd

Ook al is het ondergronds

Het is verdraaid, vulgair en zwaar

Het is lelijk, angstaanjagend en bleek

Maar het is de waarheid

Ze is de zus van de opstand

De moeder van revoluties

Dit is Dantons mes

EEN HEKEL HEBBEN AAN

Het is soms zo gespannen

Dat we onze armen zouden openen

Om het te laten stoppen

Maar het stroomt door je aderen

Zoals murene gif

Je moet haar slepen

JOUW HAAT

Mijn zus van koude ochtenden

Ik maak je wakker om je dit te vertellen

Maar je weet dat jij het bent

DAT IK LEUK VIND