État des lieux - Bernard Lavilliers

Je vois des grands Tchernobyl en puissance, je vois des animaux clonés

Des millions d’tonnes de pétrole en souffrance

Sur des super-tankers rouillés

Tout en regressant, on s’dit qu’on avance, on accélère, on tourne en rond

Les super-productions font la tendance

Mais c’est toujours la même chanson

Cassé de l’Est, stressé de l’Ouest, rusé du Nord, usé du Sud

Vers quelle certitude, vers quelle latitude

Vers quelle lassitude, vers quelle certitude, aller où?

Je vois l'énorme appétit de matière, cette montagne de déchets

Des sous-marins coulés, mais nucléaires, ça fait toujours un drôle d’effet

Qui va manger l’gâteau d’anniversaire?

Pas ceux qui payent l’addition

S’il reste des miettes pour l’oeuvre humanitaire

Ce sera toujours la même chanson

Cassé de l’Est, stressé de l’Ouest, rusé du Nord, usé du Sud

Vers quelle certitude, vers quelle latitude

Vers quelle lassitude, vers quelle certitude, aller où?

Je vois des guerres tribales comme des cancers

Qui rongent des pays déchirés

La propagande aveugle, totalitaire et l’addition qu’on va payer

Je vois des océans couleur d’encre, je vois des poissons irradiés

Je vois des canicules hallucinantes, toutes ces villes inondées

Que la nature assure, les animaux s’en sortent

Que le point de rupture ne soit pas lettre morte

Après nous le déluge, bombardé de neutrons

L’univers qui nous juge nous donne le frisson

Cassé de l’Est, stressé de l’Ouest, rusé du Nord, usé du Sud

Vers quelle certitude, vers quelle latitude

Vers quelle lassitude, vers quelle certitude, aller où?

Ik zie grote Tsjernobyls aan de macht, ik zie gekloonde dieren

Miljoenen tonnen olie in pijn

Op roestige supertankers

Terwijl we achteruitgaan, vertellen we onszelf dat we vooruit gaan, we versnellen, we draaien in cirkels

Blockbusters zijn trending

Maar het is altijd hetzelfde liedje

Gebroken vanuit het Oosten, Gestresst vanuit het Westen, Sluw vanuit het Noorden, Versleten vanuit het Zuiden

Naar welke zekerheid, naar welke breedtegraad

Naar welke vermoeidheid, naar welke zekerheid, waarheen?

Ik zie de enorme honger naar materie, deze berg afval

Gezonken onderzeeërs, maar nucleair, het heeft altijd een grappig effect

Wie gaat de verjaardagstaart eten?

Niet degenen die de rekening betalen

Als er kruimels over zijn voor het humanitaire werk

Het zal altijd hetzelfde liedje zijn

Gebroken vanuit het Oosten, Gestresst vanuit het Westen, Sluw vanuit het Noorden, Versleten vanuit het Zuiden

Naar welke zekerheid, naar welke breedtegraad

Naar welke vermoeidheid, naar welke zekerheid, waarheen?

Ik zie stammenoorlogen als kankers

Die wegeten in verscheurde landen

Blinde, totalitaire propaganda en de rekening die we gaan betalen

Ik zie inktzwarte oceanen, ik zie bestraalde vissen

Ik zie adembenemende hittegolven, al deze steden overstroomd

De natuur zorgt, dieren redden het

Laat het breekpunt geen dode letter zijn

Na ons de zondvloed, gebombardeerd met neutronen

Het universum dat ons beoordeelt, windt ons op

Gebroken vanuit het Oosten, Gestresst vanuit het Westen, Sluw vanuit het Noorden, Versleten vanuit het Zuiden

Naar welke zekerheid, naar welke breedtegraad

Naar welke vermoeidheid, naar welke zekerheid, waarheen?