Betty - Bernard Lavilliers

Tu n’as pas sommeil

Tu fumes et tu veilles

T’es toute écorchée

T’es comme un chat triste

Perdu sur la liste

Des objets trouvés

La nuit carcérale

Tombant sur les dalles

Et ce lit glacé

Aller et venir

Soleil et sourire

Sont d’l’autre coté

Ces murs, ces grillages

Ces portes et ces cages

Ces couloirs, ces clés

Cette solitude

Si dure et si rude

Qu’on peut la toucher

Ce rayon de lune

Sur le sol allume

Visage oublié

De celui que t’aimes

Qui tire sur sa chaîne

Comme un loup blessé

Betty faut pas craquer

Betty faut pas plonger

Je sais, iils t’on couchée là

Et puis ils ont fermé leurs barreaux d’acier

Betty faut pas pleurer

Betty faut pas trembler

Je sais, tu vas rester là

T’aimerais plus t’réveiller, plus jamais rêver

Je te dis je t’aime

Dans ce court poème

Dans ce long baiser

Tu es ma frangine

Juste une féminine

Que j’avais rimée

Je te donne ma force

Mes mots et mes notes

Pour te réchauffer

Je haie la morale

Les prisons centrales

Les maisons d’arrêt

Je n’ai pas sommeil

Je fume et je veille

Et j’ai composé

Une chanson d’amour

Une chanson secours

Pour l’autre côté

Pour ceux que l’on jette

Dans les oubliettes

Dans l’obscurité

Pendant qu’les gens dorment

Au fond du conforme

Sans se réveiller

Betty faut pas craquer

Betty faut pas plonger

Je sais, ils t’ont couchée là

Et puis ils ont fermé leurs barreaux d’acier

Betty faut pas pleurer

Betty faut pas trembler

Tu sais, on s’retrouvera, là

Ailleurs, en plein soleil …

Je bent niet moe

Je rookt en je kijkt

Je bent helemaal bekrast

Je bent als een verdrietige kat

Verloren op de lijst

gevonden voorwerpen

gevangenis nacht

Vallen op de tegels

En dit bevroren bed

Ga en kom

Zon en lach

zijn aan de andere kant

Deze muren, deze hekken

Deze deuren en deze kooien

Deze gangen, deze sleutels

deze eenzaamheid

Zo hard en zo ruw

Dat we haar kunnen aanraken

deze manestraal

Op de vloer licht op

vergeten gezicht

Van degene van wie je houdt

Wie trekt aan zijn ketting?

Als een gewonde wolf

Betty mag niet barsten

Betty mag niet duiken

Ik weet dat ze je daar hebben gelegd

En toen sloten ze hun stalen tralies

Betty huil niet

Betty mag niet beven

Ik weet dat je daar zult blijven

Je wordt liever wakker, droom nooit meer

Ik zeg je dat ik van je hou

In dit korte gedicht

In deze lange kus

Jij bent mijn zus

gewoon een vrouwelijke

dat ik had gerijmd

Ik geef je mijn kracht

Mijn woorden en mijn aantekeningen

Om je op te warmen

ik haat moraal

De centrale gevangenissen

gevangenissen

Ik ben niet slaperig

Ik rook en slaap

En ik componeerde

Een liefdeslied

Een reddingslied

Voor de andere kant

Voor degenen die worden weggegooid

in de vergetelheid

In het donker

terwijl mensen slapen

Onderaan de compliant

zonder wakker te worden

Betty mag niet barsten

Betty mag niet duiken

Ik weet dat ze je daar hebben neergezet

En toen sloten ze hun stalen tralies

Betty huil niet

Betty mag niet beven

Weet je, we zullen elkaar weer ontmoeten, daar

Elders, in de volle zon...