Ceniza - Beret

Todo empezó cuando me llame y nadie contesto

Ni el pasado creo que me pueda querer

Soy la carta que nunca nadie encontró

El posdata que jamás te enseñare

Llámame etcétera, ni yo puedo nombrarme, soy ápices de

Historia que nunca te desearía

Cambiaría mi vida por repetir mil instantes y daría mil instantes

Por llamarte vida mía

Métete en mi piel, yo quise hacer arte de la pena y la pena

Aferrarse y sé

Que todos somos alguien, cuando encontramos el bien

Y cuando se pierde nunca volvemos a ser

Pasado te dije defíneme, dijiste en un futuro por favor pregúntame

Que ahora se hace pronto para que yo pueda ver

Aquellos pecados que te quedan por caer

Donde estas valor no te encontraba

Sácame por fuerzas de la cama, dime que mañana el mayor

Problema sera nada, ya que dar la cara, para qué?

Piérdete conmigo y con mis ganas

Dime que no paras de encontrar sentido a lo que falla

Porque yo perdí los cinco y nada quitara la capa de dudas que.

Nooo.

Voy a salir otra vez a buscarme

Porque se hizo tarde pa encontrar

Un poco de mi en ti y tirarme al vacío

Pa hacerme ceniza y volar…

Todo empezó y yo quería llamarme

Pero dime quien puede escuchar

Si el eco ya apenas responde y escucho

Mi nombre y no vale de na.

Te acuerdas hace un tiempo nos queríamos

Tu a ti y yo a mi, ahora no es suficiente no

Vivamos de problemas como hacíamos, total dime que c*** nos

Resuelve bro.

Como cambia todo de repente

No me acostumbro nunca a tenerme

Todos van y vuelven, nadie para siempre

Mi rutina sé que solo se basa en perderme

Ha llovido tanto que me hice de barro

Me metí en el lodo simplemente por lo mismo

Busque libertad encerrado en mi propio cuarto

Y ya no hay ni un cuarto de lo que he tenido

He podido perderme en mi propio cuadro

Que yo lo pinte pero para mi si es distinto

Será que me sigo enamorando de ese marco

Sin mirar por dentro, y por dentro no es mio.

Nooo

Voy a salir otra vez a buscarme

Porque se hizo tarde pa encontrar

Un poco de mi en ti y tirarme al vacío

Pa hacerme ceniza y volar…

Todo empezó y yo quería llamarme

Pero dime quien puede escuchar

Si el eco ya apenas responde

Y escucho mi nombre y no vale de na.

Het begon allemaal toen ik belde en niemand antwoordde

Ik denk niet eens dat het verleden van me kan houden

Ik ben de brief die niemand ooit heeft gevonden

Het naschrift dat ik je nooit zal leren

Noem me enzovoort, ik kan mezelf niet eens een naam geven, ik ben stukjes van

Verhaal dat ik je nooit zou wensen

Ik zou mijn leven veranderen om duizend momenten te herhalen en ik zou duizend momenten geven

omdat ik je mijn leven noemde

Kruip in mijn vel, ik wilde van verdriet en verdriet kunst maken

wacht even en ik weet het

Dat we allemaal iemand zijn, als we het goede vinden

En als het verloren is, zullen we dat nooit meer zijn

Vroeger zei ik dat je me definieerde, je zei in de toekomst, vraag het me alsjeblieft

Dat is nu snel gedaan zodat ik het kan zien

Die zonden die je nog hebt om te vallen

Waar ben je moed ik kon je niet vinden

Haal me met geweld uit bed, zeg me dat morgen de oudste is

Het probleem zal niets zijn, want je gezicht laten zien, waarvoor?

Verdwaal met mij en met mijn verlangen

Zeg me dat je niet stopt met het vinden van betekenis in wat mislukt

Omdat ik ze alle vijf verloor en niets zal die laag van twijfel wegnemen.

Nee.

Ik ga weer naar buiten om mezelf te zoeken

Omdat het laat was om te vinden

Een beetje van mij in jou en mezelf in de leegte werpen

Om mezelf tot as te maken en te vliegen...

Het begon allemaal en ik wilde me bellen

Maar vertel me wie kan horen

Als de echo nauwelijks meer reageert en ik luister

Mijn naam en het is niets waard.

Weet je nog dat we een tijdje geleden van elkaar hielden

Jij voor jou en ik voor mij, nu is niet genoeg nee

Laten we leven van problemen zoals vroeger, vertel me wat de f*** ons is

Oplossen broer.

Hoe alles plotseling verandert

Ik raak er nooit aan gewend om mezelf te hebben

Iedereen komt en gaat, niemand voor altijd

Mijn routine die ik ken, is alleen gebaseerd op verdwalen

Het heeft zo veel geregend dat ik mezelf van modder heb gemaakt

Ik ben voor hetzelfde in de modder gestapt

Zoek vrijheid opgesloten in mijn eigen kamer

En er is nog geen kwart van wat ik heb gehad

Ik heb mezelf kunnen verliezen in mijn eigen schilderij

Dat ik het schilder maar voor mij is het anders

Zou het kunnen dat ik verliefd blijf worden op dat frame

Zonder naar binnen te kijken, en binnen is niet van mij.

neeeeee

Ik ga weer naar buiten om mezelf te zoeken

Omdat het laat was om te vinden

Een beetje van mij in jou en mezelf in de leegte werpen

Om mezelf tot as te maken en te vliegen...

Het begon allemaal en ik wilde me bellen

Maar vertel me wie kan horen

Als de echo nauwelijks meer reageert

En ik hoor mijn naam en het is niets waard.