Przyśniona - Bazant, Kinga Budzaj

Nie chcę mówić o tobie

Że śnisz głupoty

Znów jest ciemno, nie widzę nic

Lecz czuję dotyk

Jak marionetka we mgle

Chodzę po omacku

Pozwalam na więcej, niż chcesz

Skąpana w twym zapachu…

Niesłychanie mnie to wzrusza

Kiedy twa gorąca dusza

Mnie pragnąca, słabeusza

Do przytycia w uszach zmusza

I choć nie mam ni kontusza

Ni męstwa Prometeusza

A baldachim mój to grusza

Nagość twoja mnie porusza

W moim wnętrzu jeno susza

Wypalona leśna głusza

Spółka bez akcjonariusza

Rozprawiona świńska tusza

Tyś na brzegu mym Katiusza

Eurydyka Orfeusza

Andromeda Perseusza

Drozda mego Tadeusza

Wstyd się przyznać, że tego wciąż chcę:

Być jak lalka

Nieświadomie żyć, pragnąc, by to

Była bajka

Tak bardzo lubisz, gdy

Zapachem się odurzam

Przynętę łapię w mig

Ty z głębin mnie wynurzasz…

{Bażant]

Serca głosu nie zagłuszam

I butelek nie osuszam

Za to zbieram się, wyruszam

Jak Eneasz Wergiliusza

Nietykalność twą naruszam

Jak eksplozja Wezuwiusza

Ziemią trzęsie — tak cię skruszam

Kończy się skala Celsjusza

Na wodzenie mnie pokuszasz

Ik wil niet over je praten

Dat je onzin droomt

Het is weer donker, ik zie niets

Maar ik voel de aanraking

Als een marionet in de mist

Ik ben aan het tasten

Ik sta meer toe dan je wilt

Badend in je geur...

Het raakt me enorm

Wanneer je hete ziel

Mij ​​willen, zwakkeling

Het dwingt je om dik in je oren te worden

En ook al heb ik geen badjas

Niet de moed van Prometheus

En mijn bladerdak is een perenboom

Je naaktheid ontroert me

In mij, alleen droogte

Verbrande boswildernis

Een bedrijf zonder aandeelhouder

Verwerkt varkenskarkas

Je bent aan mijn oever Katyusha

Euridice van Orpheus

Andromeda Perseus

De lijster van mijn Tadeusz

Ik schaam me om toe te geven dat ik nog steeds dit wil:

Wees als een pop

Leef onbewust en wens dat dit

Er was een sprookje

Je vindt het zo leuk als

Ik ben bedwelmd door de geur

Ik vang het aas in een mum van tijd

Je haalt me ​​uit de diepte...

{Fazant]

Ik verdrink mijn hart niet

En ik droog de flessen niet

Hiervoor verzamel ik mezelf, ik vertrek

Zoals Aeneas van Vergilius

Ik schend je integriteit

Zoals de ontploffing van de Vesuvius

De aarde beeft - ik verpletter je zo

De schaal van Celsius is voorbij

Je verleidt me om te leiden