Serrez vos rangs - Aristide Bruant

La voix du canon résonne

L’air, tout empoudré, frissonne

Serrez vos rangs, mes enfants!

C’est le cri de la mêlée

Et l'écho de la vallée

Répète: Serrez vos rangs!

On marche au pas gymnastique

La fièvre se communique

Par les yeux étincelants

On croise la baïonnette

Et chaque officier répète:

En avant, serrez vos rangs!

On avance… la mitraille

Fait la part de la bataille

On enjambe les mourants

Gloire à celui qui succombe

Dit le commandant qui tombe

En criant: Serrez vos rangs!

Commandants et capitaines

Sont là, couchés dans la plaine

Il reste les lieutenants

Allons!

dit l’un d’eux qui crie:

Pour l’honneur et la patrie!

Avancez!

Serrez vos rangs!

Le plomb crève les poitrines

Le sang creuse des ravines

La rude voix des sergents

Couvre l’ouragan des balles

On entend, par intervalles:

Sacrebleu!

Serrez vos rangs!

Sans officier et sans guide

Ils avancent, intrépides

Un caporal de vingt ans

Rassemblant les escouades

Leur dit: Allons, camarades

Pour mourir, serrez vos rangs!

Des éclats de la foudre

On vit tomber, noir de poudre

Le dernier de ces vaillants

Il cria: Vive la France!

Et l'écho répondit: France

En avant, serrez vos rangs!

De stem van het kanon weerklinkt

De lucht, helemaal bepoederd, beeft

Sluit jullie gelederen, mijn kinderen!

Het is de schreeuw van de strijd

En de echo van de vallei

Herhaal: sluit je gelederen!

We lopen in gymnastische pas

Koorts communiceert

Door sprankelende ogen

We steken de bajonet over

En elke officier herhaalt:

Vooruit, sluit je gelederen!

We gaan vooruit... de grapeshot

Deel de strijd

We stappen over de stervenden heen

Glorie aan degene die bezwijkt

Zegt de vallende commandant

Schreeuwen: sluit je gelederen!

Commandanten en kapiteins

Zijn daar, liggend in de vlakte

Daar blijven de luitenants

Laten we gaan!

zei een van hen schreeuwend:

Voor eer en land!

Kom op!

Sluit je gelederen!

De leiding barst de kisten

Bloed graaft geulen

De ruwe stem van sergeanten

Bedek de orkaan van kogels

Intervallen betekent:

Verdorie!

Sluit je gelederen!

Zonder officier en zonder gids

Ze gaan vooruit, onbevreesd

Een twintigjarige korporaal

Het verzamelen van de ploegen

Zei tegen hen: Kom op, kameraden

Sluit je gelederen om te sterven!

Uitbarstingen van bliksem

We zagen vallen, poederzwart

De laatste van deze dapperen

Hij riep: Lang leve Frankrijk!

En de echo antwoordde: Frankrijk

Vooruit, sluit je gelederen!