Balada Astral - António Zambujo, Miguel Araujo

Quando Deus pôs o mundo

E o céu a girar

Bem lá no fundo

Sabia que por aquele andar

Eu te havia de encontrar

Minha mãe no segundo

Em que aceitou dançar

Foi na cantiga

Dos astros a conspirar

E do seu cósmico vagar

Mandaram teu pai

Sorrir para a tua mãe

Para que tu existisses também

Era um dia bonito

E na altura eu também

O infinito

Ainda se lembrava bem

Do seu cósmico refém

E eu que pensava

Que ia só comprar pão

E tu que pensavas

Que ias só passear o cão

A salvo da conspiração

Cruzámos caminhos

Tropeçámos no olhar

E o pão nesse dia ficou por comprar.

Instrumental

Ensarilharam-se as trelas dos cães

Os astros, os signos

Os desígnios, as constelações

As estrelas, os trilhos

E as tralhas dos dois

Toen God de wereld plaatste

En de lucht draait

Diep vanbinnen

Dat wist ik voor die verdieping

Ik moest je ontmoeten

Mijn moeder in de tweede

Waarin hij accepteerde om te dansen

Het stond in het lied

Van de sterren om samen te zweren

En je kosmische dwaling

je vader gestuurd

Lachend naar je moeder

Zodat jij ook bestaat

Het was een mooie dag

En ik op dat moment ook

Het oneindige

Ik herinnerde het me nog goed

Van je kosmische gijzelaar

En ik dacht

Ik ging net brood kopen

En je zat te denken

Dat je net de hond ging uitlaten

Behalve van samenzwering

we kruisten paden

We struikelden over de look

En het brood moest die dag nog gekocht worden.

Instrumentaal

De riemen van de honden zaten in de knoop

De sterren, de tekens

De ontwerpen, de sterrenbeelden

De sterren, de rails

En de dingen van de twee