Волшебный горшочек - Анатолий Киреев

Манная каша — белый снег —

Ватными хлопьями с неба валит.

Где-то волшебный горшочек варит,

А добрый хозяин уснул навек.

Кажется, вымерло все вокруг.

Девочка к мальчику опоздала,

И ощущение пустого зала

Сердцем ее завладело вдруг.

Прячется в варежку кулачок,

Сверлит дырочку каблучок,

Слезки на колесках бегут из глаз

И кричат:"Не дого-не догонишь нас."

Манная каша — белый снег —

Ватными хлопьями с неба валит.

Где-то волшебный горшочек варит,

А добрый хозяин уснул навек.

Он заклинание забыл давно,

Может быть, заболел случайно…

Мраком покрыта эта тайна,

Нам разгадать ее не дано.

Прячутся в варежки кулачки,

Сверлят дырочки каблучки,

Слезки на колесках бегут из глаз

И кричат:"Не дого-не догонишь нас"

Griesmeelpap - witte sneeuw -

Het valt als katoenvlokken uit de lucht.

Ergens staat een magische pot te koken,

En de goede meester viel voor altijd in slaap.

Alles lijkt uitgestorven.

Het meisje was te laat voor de jongen,

En het gevoel van een lege zaal

Haar hart nam het plotseling over.

Verborgen in een vuist,

Een gat in de hiel boren

Tranen op wielen lopen uit de ogen

En ze roepen: "Niet inhalen, je haalt ons niet in."

Griesmeelpap - witte sneeuw -

Het valt als katoenvlokken uit de lucht.

Ergens staat een magische pot te koken,

En de goede meester viel voor altijd in slaap.

Hij is de spreuk lang geleden vergeten

Misschien werd hij per ongeluk ziek...

Dit mysterie is gehuld in duisternis

We mogen het niet oplossen.

Vuisten zijn verstopt in wanten,

Gaten boren in hakken

Tranen op wielen lopen uit de ogen

En ze roepen: "Niet inhalen, je haalt ons niet in"