Дождь - Анатолий Киреев

А город дышал теплом, и за его окном,

Больше не в силах молчать, дождь начинал стучать

По черепичным зонтам, и я спрашивал: «Кто там?»

В ответ мне звучало: «Нет!

Нет, я — не тот, кого ты ждешь,

Я дождь, я дождь».

Припев: Таки, тики-тики-таки, тики-таки,

Часы стучат,

И стрелки мчат по кругу,

Словно руки

К новой встрече и разлуке.

Таки, тики-тики-таки, тики-таки,

И дождь стучит,

Весь мир молчит, и дремлет

В лужах стадион,

Футбольный матч перенесен.

Мой друг, ты создаешь уют.

Песни твои поют

Ласточки у гнезда, скорые поезда…

Может, ты старый актер, или эхо древних гор?

В ответ мне звучало: «Нет!

Нет, просто я на них похож,

Я дождь, до-до-дождь».

Припев.

En de stad ademde warmte, en buiten haar raam,

Niet langer in staat om te zwijgen, de regen begon te kloppen

Op betegelde parasols, en ik vroeg: "Wie is daar?"

Het antwoord was: “Nee!

Nee, ik ben niet degene op wie je wacht

Ik ben de regen, ik ben de regen."

Koor: Taki, tiki-tiki-taki, tiki-taki,

De klok klopt

En de pijlen haasten zich in een cirkel,

zoals handen

Op naar een nieuwe ontmoeting en afscheid.

Tiki, tiki, tiki, tiki,

En de regen klopt

De hele wereld is stil en dommelt

In de plassen van het stadion,

De voetbalwedstrijd is uitgesteld.

Mijn vriend, jij creëert troost.

Je liedjes zijn gezongen

Zwaluwen bij het nest, snelle treinen...

Misschien ben je een oude acteur, of een echo van oude bergen?

Het antwoord was: “Nee!

Nee, ik lijk gewoon op hen

Ik ben regen, doe-doe-regen."

Refrein.