Птицелов - Анатолий Киреев

Птицелов, птицелов, покажи мне свой улов

От одежды твоей пахнет хле-е-бом.

Божий дар, твой товар, не носить бы на базар

Отпустить бы соловья прямо в не — ебо.

В тесной клетке твоей петь не станет соловей

Будет сниться ему лес и поле

Словно снег для зимы и, как странник для сумы,

Он рожден соловьем петь на воле.

Хорошо бы ему, позабыв свою тюрьму,

Воздух трелью пронзить на просторе,

Мир замрет не дыша, вздрогнут листья, как душа,

И заплачет зеленое море.

Птицелов, птицелов, разве это ремесло?

Отнимать голоса у природы?

Божий дар, твой товар, не носить бы на базар,

Отпустить бы соловья на свободу.

Birder, birder, laat me je vangst zien

Je kleren ruiken naar brood-e-bom.

Gods geschenk, jouw product, zou niet op de markt worden gedragen

Laat de nachtegaal regelrecht de hel ingaan.

In je krappe kooi zal de nachtegaal niet zingen

Hij zal dromen van een bos en een veld

Als sneeuw voor de winter en als een zwerver voor een tas,

Hij werd geboren als een nachtegaal om naar believen te zingen.

Het zou goed voor hem zijn, zijn gevangenis te vergeten,

Om de lucht met een triller in de ruimte te doorboren,

De wereld zal bevriezen zonder te ademen, de bladeren zullen trillen als een ziel,

En de groene zee zal huilen.

Vogelaar, vogelaar, is dit een ambacht?

De stemmen uit de natuur wegnemen?

Gods geschenk, uw product, zou niet op de markt worden gedragen,

Laat de nachtegaal vrij gaan.