Настроение - Анатолий Киреев

Настроение мое по нулям, по нулям.

Новый птичий перелет объявляет Земля.

В журавлиной треуголке закат золотой,

То ли палки, то ли елки сплошною чертой.

Мы рассорились с тобой в пух и прах, в пух и прах.

Очень трудно разобраться, кто прав, кто не прав.

Разбежались, разошлись по углам, по углам,

Раскололась наша жизнь пополам, пополам.

Запираюсь я на ключ от невзгод, от невзгод,

Собираюсь я из туч сделать плот, сделать плот.

Ну какой же это плот — это просто вода,

Этот плот не поплывет никуда, никуда.

Никакой другой причины печалиться нет —

На тебе сошелся клином опять белый свет.

Не шнуруются ботинки — ну просто беда!

Объявляю карантин — не пойду никуда!

Вы спросите у мальчишки 17-ти лет —

Он-то знает не по книжке, в чем жизни секрет,

Он-то знает — не напрасной бывает зима,

И, конечно, все по-разному сходят с ума…

Запираются на ключ от невзгод, от невзгод,

Собираются из туч сделать плот, сделать плот.

Ну какой же это плот — ерунда ерундой!

Я к тебе вернусь вот-вот дождевою водой.

Настроение опять скачет, как метроном.

Настроение понять мудрено, мудрено.

В журавлиной треуголке закат золотой,

То ли палки, то ли елки сплошною чертой.

Mijn humeur is nul, nul.

De aarde kondigt een nieuwe vogelvlucht aan.

In een kraanvogelhoed is de zonsondergang goudkleurig,

Ofwel stokken, ofwel bomen met een ononderbroken lijn.

We hebben ruzie met je gehad tot in de puntjes, tot in de puntjes.

Het is heel moeilijk om erachter te komen wie gelijk heeft en wie niet.

Ze vluchtten, verspreid in de hoeken, in de hoeken,

Onze levens waren in tweeën gedeeld, in tweeën.

Ik sluit mezelf af met een sleutel van tegenspoed, tegenspoed,

Ik ga een vlot maken van de wolken, een vlot maken.

Wel, wat voor vlot is dit - het is maar water,

Dit vlot gaat nergens heen, nergens.

Er is geen andere reden om verdrietig te zijn

Een wig wit licht viel weer op je af.

Schoenen hebben geen veters - nou, het is gewoon een ramp!

Ik verklaar quarantaine - ik ga nergens heen!

Je vraagt ​​een 17-jarige jongen...

Hij weet, niet uit een boek, wat het geheim van het leven is,

Hij weet dat de winter niet tevergeefs is,

En natuurlijk wordt iedereen op verschillende manieren gek...

Ze sluiten zichzelf op met een sleutel van tegenspoed, tegenspoed,

Ze gaan een vlot maken van de wolken, een vlot maken.

Welnu, wat voor vlot is dit - onzin onzin!

Ik kom zo bij je terug over regenwater.

De stemming springt weer op als een metronoom.

De stemming is lastig te begrijpen, lastig.

In een kraanvogelhoed is de zonsondergang goudkleurig,

Ofwel stokken, ofwel bomen met een ononderbroken lijn.