Predrasude - Ana Nikolic

Svi ti muškarci misle na mene

Nijedan da zove, nijedan da krene

Svima sam želja, svima sam slabost

A nikome život i nikome stvarnost

Zašto sam sama — znam, čega sam žrtva — znam

Predrasude su uvek tu

«Ona je lepa, ona je slavna»

Kažu i pobegnu

Do kuće sama se u zoru ispratim

Duplo plaćam sve i kada ne platim

Predubeđenja i doviđenja

Milion ociju, nijednog pogleda

I sve je tako baš kako izgleda

Svi bi me hteli, ja spavam sama

K’o da sam poslednja

Svi ti muškarci ko da su stranci

Ne znam im ime, poreklo, adresu

E, da bar jedan kofer ponese

U njemu i život moj da odnese

Zašto sam sama — znam, čega sam žrtva — znam

Predrasude su uvek tu

«Ona je lepa, ona je slavna»

Kažu i pobegnu

Do kuće sama se u zoru ispratim

Duplo plaćam sve i kada ne platim

Predubeđenja i doviđenja

Milion ociju, nijednog pogleda

I sve je tako baš kako izgleda

Svi bi me hteli, ja spavam sama

K’o da sam poslednja

Milion očiju, ni jednog pogleda (pogleda)

I sve je tako baš kako izgleda (izgleda)

Ostaju zvezde tu gde sam stala ja (stala ja)

Ali kada se ugasi kamera

Ostaje samo prazan šampanjac, pola ogledala

Al deze mannen denken aan mij

Niemand om te bellen, niemand om te gaan

Ik ben ieders wens, ieders zwakte

En niemands leven en niemands realiteit

Waarom ik alleen ben - ik weet waar ik het slachtoffer van ben - ik weet het

Vooroordelen zijn er altijd

"Ze is mooi, ze is beroemd"

Ze zeggen en rennen weg

Ik loop alleen naar huis bij zonsopgang

Ik betaal dubbel voor alles, zelfs als ik niet betaal

Vooroordelen en tot ziens

Een miljoen ogen, geen blik

En alles is zoals het eruit ziet

Iedereen zou me willen, ik slaap alleen

Het is alsof ik de laatste ben

Al deze mannen zijn als vreemden

Ik weet hun naam, herkomst, adres niet

Nou ja, in ieder geval één koffer om mee te nemen

In hem en mijn leven te nemen

Waarom ik alleen ben - ik weet waar ik het slachtoffer van ben - ik weet het

Vooroordelen zijn er altijd

"Ze is mooi, ze is beroemd"

Ze zeggen en rennen weg

Ik loop alleen naar huis bij zonsopgang

Ik betaal dubbel voor alles, zelfs als ik niet betaal

Vooroordelen en tot ziens

Een miljoen ogen, geen blik

En alles is zoals het eruit ziet

Iedereen zou me willen, ik slaap alleen

Het is alsof ik de laatste ben

Een miljoen ogen, geen enkele blik(ken)

En alles is precies zoals het eruit ziet (ziet eruit)

De sterren blijven waar ik stopte (ik stopte)

Maar als de camera afgaat

Het enige dat overblijft is lege champagne, een halve spiegel