Seis - Ana Guerra

Escucho tus dedos

Pero los oigo tan lejos

Te miro queriendo

Que esta vez ya no salgas corriendo y

Me dices que ya no te acuerdas casi ni de mí

No tengas prisa, yo te cuento

Fuimos tan increíbles pero tan cobardes

Tan impacientes como sopla el viento

Tú como un niño que juega con fuego

Sin temor a incendios

Fuimos una mirada y una madrugada

Como esos besos que te dejan marca

Y lo que fuimos quien sabrá si lo seremos

(Mañana)

Se callan tus voces

Y dejas bailar a tu miedo

No guardo rencores

Que aquí no ha llovido en invierno y

Me dices cómo has pasado el tiempo

Y ahora di si este abrazo llega en un buen momento

Fuimos tan increíbles pero tan cobardes

Tan impacientes como sopla el viento

Tú como un niño que juega con fuego

Sin temor a incendios

Fuimos una mirada y una madrugada

Como esos besos que te dejan marca

Y lo que fuimos quien sabrá si lo seremos

(Mañana)

Mañana, igual al despertar

Descubrirás que el patio está vacío

Y en tu cabeza ya no existe ruido

Si tú te vas, ya no verás

Cómo Madrid despierta con tu luz

Fuimos tan increíbles pero tan cobardes

Tan impacientes como sopla el viento

Tú como un niño que juega con fuego

Sin temor a incendios

Fuimos una mirada y una madrugada

Como esos besos que te dejan marca

Y lo que fuimos quien sabrá si lo seremos

(Mañana)

ik hoor je vingers

Maar ik hoor ze tot nu toe

Ik kijk naar je willen

Dat je deze keer niet meer wegrent en

Je zegt me dat je me amper herinnert

Haast je niet, ik zal het je zeggen

We waren zo geweldig maar zo laf

Zo ongeduldig als de wind waait

Je houdt van een kind dat met vuur speelt

Geen angst voor vuur

We waren een kijkje en een vroege ochtend

Zoals die kussen die een stempel op je drukken

En wat we waren wie weet of we zullen zijn

(Ochtend)

je stemmen zijn tot zwijgen gebracht

En je laat je angst dansen

Ik koester geen wrok

Dat het hier in de winter niet heeft geregend en

vertel me hoe je je tijd hebt besteed

En zeg nu of deze knuffel op een goed moment komt

We waren zo geweldig maar zo laf

Zo ongeduldig als de wind waait

Je houdt van een kind dat met vuur speelt

Geen angst voor vuur

We waren een kijkje en een vroege ochtend

Zoals die kussen die een stempel op je drukken

En wat we waren wie weet of we zullen zijn

(Ochtend)

Morgen, hetzelfde als wakker worden

Je zult ontdekken dat de patio leeg is

En in je hoofd is er geen geluid

Als je weggaat, zie je het niet meer

Hoe Madrid wakker wordt met jouw licht

We waren zo geweldig maar zo laf

Zo ongeduldig als de wind waait

Je houdt van een kind dat met vuur speelt

Geen angst voor vuur

We waren een kijkje en een vroege ochtend

Zoals die kussen die een stempel op je drukken

En wat we waren wie weet of we zullen zijn

(Ochtend)