Sabiéndonos - Ana Guerra

Quiero perder velocidad

Respirar bajar altura

Para no ser una más

En medio de esta locura

Para no quedarme dormida

Ni dentro de un sueño escondida

Quiero dar la vuelta al mundo en zapatillas

Todos persiguiendo un universo

Y tú y yo nadando en café

Hoy nos bajamos de golpe que no nos esperen

Que no nos ven

Si me ves con ganas de subir al cielo

De coger la luna y tirarla al suelo, no

Tú me dices que no

Que no la rompa

Tú eres la pregunta que me cambia el cuento

Cuando escapan tú te quedas dentro

Callados, mirándonos

Mirándonos, sabiéndonos

Quiero sentir cómo se van

Los abrazos que me queman

Vaciar de plásticos el mar

Y apurar lo que nos queda

Inventarnos siete sentidos

Para no quedarnos dormidos

Y robarle los silencios a este ruido

Todos persiguiendo un universo

Y tú y yo nadando en café

Hoy nos bajamos de golpe que no nos esperen

Que no nos ven

Si me ves con ganas de subir al cielo

De coger la luna y tirarla al suelo, no

Tú me dices que no

Que no la rompa

Tú eres la pregunta que me cambia el cuento

Cuando escapan tú te quedas dentro

Callados, mirándonos

Mirándonos, sabiéndonos

Si me ves con ganas

Si me ves con ganas

Si me ves con ganas

Que no la rompa

Tú eres la pregunta que me cambia el cuento

Cuando escapan tú te quedas dentro

Callados, mirándonos

Mirándonos, sabiéndonos

Para no ser una más en medio de esta locura

Ik wil snelheid verliezen

adem lagere hoogte

Om er niet meer te zijn

Midden in deze waanzin

om niet in slaap te vallen

Zelfs niet in een verborgen droom

Ik wil de wereld rond op sneakers

Allemaal op jacht naar een universum

En jij en ik zwemmen in koffie

Vandaag stappen we plots uit zodat ze niet op ons wachten

ze zien ons niet

Als je ziet dat ik naar de hemel wil gaan

Van het nemen van de maan en het op de grond gooien, nee

jij zegt me nee

breek het niet

Jij bent de vraag die mijn verhaal verandert

Als ze ontsnappen, blijf je binnen

stil, kijkend naar ons

Kijkend naar ons, ons kennende

Ik wil voelen hoe ze gaan

De knuffels die me branden

Leeg de zee van plastic

En haasten wat we nog hebben

Vind zeven zintuigen uit

om niet in slaap te vallen

En steel de stiltes van dit geluid

Allemaal op jacht naar een universum

En jij en ik zwemmen in koffie

Vandaag stappen we plots uit zodat ze niet op ons wachten

ze zien ons niet

Als je ziet dat ik naar de hemel wil gaan

Van het nemen van de maan en het op de grond gooien, nee

jij zegt me nee

breek het niet

Jij bent de vraag die mijn verhaal verandert

Als ze ontsnappen, blijf je binnen

stil, kijkend naar ons

Kijkend naar ons, ons kennende

Als je me met verlangen ziet

Als je me met verlangen ziet

Als je me met verlangen ziet

breek het niet

Jij bent de vraag die mijn verhaal verandert

Als ze ontsnappen, blijf je binnen

stil, kijkend naar ons

Kijkend naar ons, ons kennende

Om niet meer te zijn in het midden van deze waanzin