Qualche cosa di lei - Amedeo Minghi

Qualche cosa

di Lei,

c' qualcosa di Lei

che rimane smarrita

perch le sfugg.

Ora resta mia,

non credo torner

a riportarla via.

Credo no.

le riviste,

una lista di cose da fare

e disfare.

Perch

sopra scritto c':

«meglio dimenticare «credo rivolto a me,

indubbiamente

proprio a me.

La boccetta di un certo profumo

che esala cos come me,

sopra scritto c'

«Nuvole su di te «E sa di rosa

ma

rosa pi

non.

E' partita

con i suoi occhi e lascia la matita,

poco di rossetto,

un orologio rotto ed un fazzoletto.

Io credo che, in fondo in fondo,

son segni del suo dispetto,

dice:

«cos sei tu, che non mi servi pi «Poi c' dell’altro:

la scatolina con il borotalco,

mughetto inebriante e bianco.

Che spina qui,

nel mio fianco!

dice: «cos sei tu,

polvere e niente pi «altre cose di Lei:

in un libro una foglia

ed un pensiero d’addio,

in un biglietto che

dice,

rivolto a me:

«Eri l’amore mio «E poi, c' dell’altro ancora,

la sottoveste di color aurora.

Fiocchi di cotone

le caramelle al gusto di lampone.

E plastica trasparente,

prudente per quando piove,

spero non piover

senno' si bagner…

C' un orsetto di pezza

prima era dolce

adesso mi disprezza.

C' un p di silenzio,

ma mi ossessiona il battere del cuore

inchioda per ore ed ore,

ritratti del triste amore,.

dice: «Cos sei tu, non mi trattieni pi «oh!

ma insomma!

Il mondo solo…

e Lei non si ricordata

di avermi dimenticato.

siamo distratti noi…

Iets

haar,

er is iets met jou

die verloren blijft

omdat het haar ontging.

Blijf nu van mij,

Ik denk niet dat ik terug zal komen

om haar weg te halen.

Ik denk het niet.

de tijdschriften,

een takenlijst

en ongedaan maken.

Waarom

daarboven geschreven:

"Beter te vergeten" denk ik aan mij gericht,

ongetwijfeld

alleen ik.

De fles van een bepaald parfum

die uitademt zoals ik,

daarboven geschreven

«Wolken over je« En het smaakt roze

maar

roze pi

niet.

Begonnen

met zijn ogen en verlaat het potlood,

kleine lippenstift,

een gebroken horloge en een zakdoek.

Ik geloof dat, diep van binnen,

zijn tekenen van zijn wrok,

Hij zegt:

"Jij ook, die ik niet meer nodig heb" Dan is er meer:

de doos met talkpoeder,

bedwelmende en witte lelietje-van-dalen.

Wat een doorn hier,

in mijn zij!

zegt: "jij ook,

stof en geen andere dingen over jezelf:

in een boek een blad

en een afscheidsgedachte,

in een kaartje dat

Hij zegt,

aan mij gericht:

"Je was mijn liefde" En dan is er nog meer,

de aurora-kleurige petticoat.

Katoenvlokken

snoepjes met frambozensmaak.

En transparant plastic,

verstandig voor als het regent,

Ik hoop dat het niet gaat regenen

achteraf wordt nat...

Er is een teddybeer

voordat het zoet was

nu veracht hij me.

Er is een kleine stilte,

maar het kloppen van mijn hart achtervolgt me

nagels voor uren en uren,

portretten van droevige liefde,.

hij zegt: «Jij ook, je houdt me niet meer vast« oh!

maar in het kort!

De wereld alleen...

en ze herinnerde het zich niet meer

omdat hij mij vergeten is.

we zijn afgeleid...