Distanti insieme - Amedeo Minghi

Siamo

Così distante insieme

Mentre

Il tempo vola via

Ridi

Nonti capisco ancora

Sento

Mi mancherai di più

Così vorrei gridarti dentro gli occhi sbalorditi finalmente

Che ho ricambiato per davvero che mi ha amato fino a qui

Oppure forse non ho scelto mai nessuno accanto a me

Lasciando catturarmi ancora dalla pioggia scintillante

Che si adagia sulle ali della vita che farò

Che posa piano

Come fosse lieve

Neve

Per noi

Ridi

Non ti capisco mai

Forse

Domani me ne andrei

Pensi

Così distratta sei

Quando sembra immobile la vita, d’improvviso fa rumore

E di colpo non somigli più a quell sogno che farrei

Per cancellare le paure inconfessabili fra noi

E poi come un bambino sto d’avanti a una vetrina per guardare

Se in fondo è questo veramente proprio quello che vorrei

La sensazione di una tenera e bugiarda frenesia

Che tutto quello che mi mancha l’ho per sempre consumato

L’ho lascito catturato da un amore che vivrà

Come fosse un fiore

Che respire al sole

Per noi

Ridi

Nonti capisco mai

Forse

Domani me ne Andrei

Pensi

Così distratta sei

Siamo

Così distanti insieme

Mentre

Il tempo vola via

Ridi

Non ti capisco ancora

Quanto

Mi manchi sempre più.

Zijn

Zo ver samen

Terwijl

De tijd vliegt weg

Lachen

Ik begrijp je nog niet

ik voel

Ik zal je meer missen

Dus ik zou eindelijk willen schreeuwen in je verbaasde ogen

Dat ik echt beantwoordde dat hij van me hield tot hier

Of misschien heb ik nooit iemand naast me gekozen

Ik laat me weer vangen door de sprankelende regen

Die rust op de vleugels van het leven dat ik zal maken

Wat een langzame pose

Hoe mild was het

Sneeuw

Voor ons

Lachen

ik begrijp je nooit

Misschien

Morgen zou ik vertrekken

Denken

Zo afgeleid dat je bent

Als het leven roerloos lijkt, maakt het plotseling geluid

En ineens zie je er niet meer uit als die droom die ik zou hebben

Om de onbekenbare angsten tussen ons uit te wissen

En dan sta ik als een kind voor een etalage om te kijken

Als dit uiteindelijk is wat ik zou willen

Het gevoel van een tedere, liegende razernij

Ik heb alles wat ik mis voor altijd geconsumeerd

Ik liet hem gevangen door een liefde die zal leven

Alsof het een bloem is

Wat een adem in de zon

Voor ons

Lachen

ik begrijp je nooit

Misschien

Morgen zou ik weggaan

Denken

Zo afgeleid dat je bent

Zijn

Zo ver samen

Terwijl

De tijd vliegt weg

Lachen

Ik begrijp je nog niet

Hoeveel

Ik mis je meer en meer.