Los Compañeros - Allan Taylor, Grischka Zepf

You see them in old Havana,

Playing cards, smoking cigares …

And their polishing crome fenders

On their big old yankee cars.

Manuel sits in la casa de rosa,

Drinking rum, watching the girls …

He whistles at the beautiful Maria

And she smiles and tosses her girls.

Now the bartender strums his guitar

And the rhythm plays out in the street.

Maria moves with the passion

As her body sways in the heat.

And the old guys, smiling with pleasure,

For a moment they’re young and they’re strong.

And the young girls are giving them flowers

As they sing their victory song.

REFRAIN:

Once we were bold companeros,

Running guns from the Florida keys,

On the beach from Santiago to Cuba,

We were figting with Fidel and Che.

He talks of the great revolution

In words of sadness and pride.

And the medals he wears

Are the scars that he bears —

And he drinks for the friends who died.

We were farmers, we were poets and we were hungry.

All we wanted was our own peace of land.

We were fighting for our wives and children

And freedom for every man!

REFRAIN

Now the yankees come for the fishing

And their pockets are loaded with greens.

Ten dollars will buy you a woman

or a tank of gasoline.

And the young kids are leaving the island

And the old guys have nothing to say.

Manuel is living on dreams of the past

And tonight he’ll drink it away …

REFRAIN

Je ziet ze in het oude Havana,

Kaarten spelen, sigaren roken…

En hun gepolijste chromen spatborden

Op hun grote oude yankee-auto's.

Manuel zit in la casa de rosa,

Rum drinken, naar de meiden kijken…

Hij fluit naar de mooie Maria

En ze glimlacht en gooit haar meisjes.

Nu tokkelt de barman op zijn gitaar

En het ritme speelt zich af op straat.

Maria beweegt met de passie

Terwijl haar lichaam zwaait in de hitte.

En de oude mannen, glimlachend van plezier,

Even zijn ze jong en sterk.

En de jonge meisjes geven ze bloemen

Terwijl ze hun overwinningslied zingen.

NALATEN:

Ooit waren we gedurfde companeros,

Wapens laten lopen van de Florida Keys,

Op het strand van Santiago naar Cuba,

We hadden ruzie met Fidel en Che.

Hij heeft het over de grote revolutie

In woorden van verdriet en trots.

En de medailles die hij draagt

Zijn de littekens die hij draagt ​​-

En hij drinkt voor de vrienden die stierven.

We waren boeren, we waren dichters en we hadden honger.

Alles wat we wilden was onze eigen vrede van land.

We vochten voor onze vrouwen en kinderen

En vrijheid voor elke man!

NALATEN

Nu komen de yankees om te vissen

En hun zakken zitten vol groenten.

Met tien dollar koop je een vrouw

of een tank benzine.

En de jonge kinderen verlaten het eiland

En de oude mannen hebben niets te zeggen.

Manuel leeft op dromen uit het verleden

En vanavond drinkt hij het weg...

NALATEN