The Traveller - Allan Taylor, Eberhard Weber, Frank Fiedler

On the first day of the journey the traveller was prepared

And words of consolation were never heard

He didn’t know where he was going, just a poem in his mind

And all the things he valued, he left behind

Running for the money

Running for the fame

Lost where he was going

And forgot his name

The promised land was waiting, his vision led him on

But only promises were waiting, for the rest had gone

So he asked a band of travellers, who turned the other way

And left him in the wilderness to face the day

Running for the money

Running for the fame

Lost where he was going

And forgot his name

So he went to the desert where the land lay in waste

He was guided by the blinding sun, which burned his face

So he took to the mountains, where the air was fresh and clear

And the cold wind chilled his body, and his death was near

Running for the money

Running for the fame

Lost where he was going

And forgot his name

So the traveller came home again, an old and feeble man

There was no one there to greet him, everyone had gone

No one left to listen and no one left to hear

And everything had turned to dust, and the earth was bare

Running for the money

Running for the fame

Lost where he was going

And forgot his name

Running for the money

Running for the fame

Lost where he was going

And forgot his name

Op de eerste dag van de reis werd de reiziger voorbereid

En woorden van troost werden nooit gehoord

Hij wist niet waar hij heen ging, alleen een gedicht in zijn gedachten

En alle dingen die hij waardeerde, liet hij achter

Rennen voor het geld

Rennen voor de roem

Verloren waar hij heen ging

En zijn naam vergeten

Het beloofde land wachtte, zijn visioen leidde hem verder

Maar er wachtten alleen beloften, want de rest was weg

Dus vroeg hij een groep reizigers, die de andere kant op draaiden

En liet hem achter in de wildernis om de dag het hoofd te bieden

Rennen voor het geld

Rennen voor de roem

Verloren waar hij heen ging

En zijn naam vergeten

Dus ging hij naar de woestijn waar het land in puin lag

Hij werd geleid door de verblindende zon, die zijn gezicht verbrandde

Dus ging hij naar de bergen, waar de lucht fris en helder was

En de koude wind bekoelde zijn lichaam, en zijn dood was nabij

Rennen voor het geld

Rennen voor de roem

Verloren waar hij heen ging

En zijn naam vergeten

Dus de reiziger kwam weer thuis, een oude en zwakke man

Er was niemand om hem te begroeten, iedereen was weg

Niemand meer om te luisteren en niemand meer om te horen

En alles was tot stof vergaan, en de aarde was kaal

Rennen voor het geld

Rennen voor de roem

Verloren waar hij heen ging

En zijn naam vergeten

Rennen voor het geld

Rennen voor de roem

Verloren waar hij heen ging

En zijn naam vergeten